http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26515&subid=2&pubid=110979225
Του Κασσιανού Τζέλη - ktzelis@pegasus.gr
Σωρεία επιστημονικών μελετών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, του ΙΓΜΕ, του Γενικού Χημείου του Κράτους ακόμα και του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης διαπιστώνουν
τη σοβαρή μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής με εξασθενές χρώμιο κι άλλα βαρέα μέταλλα. Παρόλα αυτά, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου... γνωμάτευσε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος! Οι πολίτες της περιοχής αναγκάστηκαν τελικά να υποβάλλουν αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη, ώστε το ζήτημα της ρύπανσης στην περιοχή του Ασωπού ποταμού και ειδικά ό,τι αφορά στην αγροτική παραγωγή της περιοχής, να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά σύμφωνα με την τρέχουσα επιστημονική γνώση και τα όσα ορίζει η εθνική και κοινοτική νομοθεσία.
Στην αναφορά τους οι φορείς της περιοχής (ΙΤΑΠ, «Πολίτες για την αειφορία» κ.λπ.) τονίζουν, μεταξύ άλλων ότι:
Τον Αύγουστο του 2007 από αναλύσεις που διενήργησε το Γενικό Χημείο του Κράτους, αποκαλύφθηκε ότι ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής των Οινοφύτων είναι ρυπασμένος με εξασθενές χρώμιο και άλλα βαρέα μέταλλα.
Ηδη από το 1990 στη μελέτη του Πολυτεχνείου «Υποβάθμιση της ποιότητας των υπόγειων νερών στη βιομηχανική περιοχή Οινοφύτων Βοιωτίας» (υπό Δ.Ξ. Σταυρόπουλο) η ποιότητα των υπόγειων νερών της περιοχής χαρακτηρίζεται «...από μέτρια ως ακατάλληλη για ύδρευση, άρδευση και άλλες βιομηχανικές χρήσεις...».
Τον Οκτώβριο του 2007 η Ενωση Ελλήνων Χημικών με τις «Θέσεις για την επικινδυνότητα παρουσίας εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια νερά» αναφέρει: «Οι περιπτώσεις ύπαρξης υψηλών συγκεντρώσεων ολικού και εξασθενούς χρωμίου αλλά και τα γενικά προβλήματα που διαπιστώνονται, συνιστούν λόγο διακοπής χρήσης του νερού για ανθρώπινη αλλά και οικιακή χρήση. Επίσης επισημαίνεται ότι η χρήση νερού με παρουσία συγκεντρώσεων εξασθενούς χρωμίου για πότισμα καλλιεργειών και θερμοκηπίων, με μεθόδους που δημιουργούν αερολύματα, θα πρέπει να συνοδεύεται από λήψη προστατευτικών μέτρων για αποφυγή εισπνοής του αερολύματος από το προσωπικό που εκτελεί αγροτικές εργασίες και από άλλες ομάδες του πληθυσμού που μπορεί να εκτίθενται σ΄ αυτό. Επίσης για να διερευνηθούν οι πιθανές φυτοτοξικές επιδράσεις του χρωμίου θα πρέπει να γίνουν διερευνητικές μετρήσεις στο έδαφος των καλλιεργειών».
Τον Φεβρουάριο του 2008 το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) με την «Αναγνωριστική Υδρογεωλογική-Υδροχημική Ερευνα ποιοτικής επιβάρυνσης των υπόγειων νερών της ευρύτερης περιοχής της λεκάνης της Ασωπού ν. Βοιωτίας» υπό Π. Γιαννουλόπουλο, χαρακτήρισε τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα ως «υψηλής ρυπαντικής επιδεκτικότητας από ρυπογόνες εστίες και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή του Ασωπού» (σελ. 65 και εξής), ενώ οι συγκεντρώσεις των ιχνοστοιχείων και των κυρίων ιόντων παραπέμπουν εκτός από αστικές ή αγροτικές και σε βιομηχανικές εστίες ρύπανσης.
Τον Φεβρουάριο του 2010 η ελληνική πολιτεία αποδέχθηκε την ύπαρξη και τη σοβαρότητα του προβλήματος της βιομηχανικής ρύπανσης στην περιοχή του Ασωπού, διά στόματος της υπουργού ΠΕΚΑ κ. Μπιρμπίλη. Στις 19-04-2010 σε Δελτίο Τύπου αναφερόμενη μεταξύ άλλων και στο αγροτικό ζήτημα εξήγγειλε πως: «Δίνεται η δυνατότητα, με σχετικά μικρή επιβάρυνση λόγω αντλήσεων, τροφοδότησης της περιοχής με αρδευτικό νερό από την Υλίκη. Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίζεται η ποιότητα των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων και θα υποβοηθείται η απορρύπανση των υπόγειων νερών».
Μόλις τις 11-02-2011 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πήρε θέση αναλύοντας δείγματα αγροτικών προϊόντων της περιοχής και ειδικά από τα Οινόφυτα, το Σχηματάρι και τον Αγιο Θωμά. Και ενώ οι αναλύσεις του υπουργείου συμφωνούν σημαντικά με τα ευρήματα των υπολοίπων για ύπαρξη σε αφύσικα υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων (νικέλιο, χρώμιο, χαλκός, ψευδάργυρος), παραδόξως η πολιτεία γνωματεύει πως τα προϊόντα της περιοχής δεν αποτελούν κανένα κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Κι αυτό με σκεπτικό ότι «δεν έχουν καθοριστεί ανώτατα όρια στα τρόφιμα για τις συγκεκριμένες ουσίες»!
Βιομηχανική ρύπανση
Σύμφωνα, πάντως, με τη δικαστική απόφαση 1158/30-06-2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, αυτή η θέση του υπουργείου είναι αυθαίρετη και αγνοεί τη νομοθετημένη Αρχή της Προφύλαξης (EK 178/2002, άρθ 7 και ΚΥΑ Υ2/2600/01 αρθ 4.1, 7.5, 8.3). Δίνεται έτσι το πράσινο φως για να συνεχίζεται η έκθεση του πληθυσμού στη βιομηχανική ρύπανση, αποφεύγοντας την επώδυνη και κοστοβόρα λήψη μέτρων για την προστασία των αγροτικών προϊόντων και των καταναλωτών αλλά και την απόδοση του κόστους αποκατάστασης στους ρυπαντές. Με απλά λόγια, αφού επίσημα δεν υπάρχει πρόβλημα τότε δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα το κράτος ούτε να θίξει κανένα.
Αυτό που προκύπτει από όλα τα παραπάνω είναι ότι για δύο τουλάχιστον δεκαετίες, ρυπασμένα υπόγεια νερά χρησιμοποιούνται για άρδευση στα χωράφια της ευρύτερης περιοχής των Οινοφύτων και της Θήβας, εκθέτοντας έτσι τα προϊόντα άλλα και τους ίδιους τους καλλιεργητές σε βιομηχανική ρύπανση.
ΕΠΙΣΗΣ
| ||||||||||||||||||||||||||||
Για τη βιομηχανική ρύπανση και τη μόλυνση του νερού:Οινόφυτα- Σχηματάρι- Θήβα- Βάγια
Τα τελευταία 30 χρόνια εκατοντάδες μονάδες εγκαταστάθηκαν :
- χωρίς ουσιαστικό έλεγχο για την αέρια ρύπανση
- χωρίς σχεδιασμό για τη διαχείριση ειδικών βιομηχανικών αποβλήτων (στερεών, τοξικών, ιλύος κλπ) τα οποία καταλήγουν σε ρέματα, νταμάρια και παράνομες χωματερές,
- χωρίς ουσιαστικό έλεγχο για την διάθεση των υγρών αποβλήτων που καταλήγουν είτε στον Ασωπό είτε απευθείας στα υπόγεια νερά με παράνομη διάθεση σε γεωτρήσεις και πηγάδια.
Ως αποτέλεσμα τα νερά της περιοχής εμφανίζουν υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών και βαρέων μετάλλων μεταξύ των οποίων και εξασθενές χρώμιο που εντοπίζεται στην κεντρική και ΝΑ Βοιωτία και τμήμα της Αν. Αττικής. 1
Το ζήτημα της βιομηχανικής περιοχής Οινοφύτων-Σχηματαρίου έτσι όπως παρουσιάζεται σήμερα αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα με πολλές και σημαντικές διαστάσεις.
Η άναρχη χωροθέτηση, η ανεξέλεγκτη λειτουργία των βιομηχανιών με άδειες και πιστοποιήσεις «μαϊμού» σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα ρύπανση εδαφών-νερών και αέρα, έχουν προκαλέσει και προκαλούν μια άνευ προηγουμένου περιβαλλοντική καταστροφή με σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία των τοπικών πληθυσμών και την οικονομία. Καταγγέλλουμε ότι κατά το παρελθόν δεν εφαρμόσθηκε η ισχύουσα τότε νομοθεσία για την αδειοδότηση και λειτουργία των βιομηχανιών με ευθύνη των τοπικών αυτοδιοικήσεων κάθε βαθμού αλλά και της κεντρικής διοίκησης, όπως καταδεικνύει το σχετικό πόρισμα του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και δυστυχώς αυτή ακριβώς η πρακτική εφαρμόζεται και στις νέες άδειες λειτουργίας. Απαιτούμε την απόδοση κάθε είδους ευθυνών.
Ζητάμε την εφαρμογή της ισχύουσας νεότερης νομοθεσίας σχετικά με την χωροθέτηση, αδειοδότηση, υποδομές, λειτουργία και έλεγχο των βιομηχανιών κάτι που προκλητικά αγνοούν οι σημερινές αυτοδιοικήσεις και συναρμόδιες αρχές. Ειδικά και κατά απόλυτη προτεραιότητα απαιτούμε (τουλάχιστον) την εφαρμογή του νέου νόμου 13588/725 2006 για την διαχείριση τοξικών-επικινδύνων αποβλήτων αφού από την μη εφαρμογή του τα τοξικά απόβλητα που παράγονται στην περιοχή μας δεν τυγχάνουν καμίας ορθολογικής διαχείρισης και οι βιομηχανίες στο σύνολό τους δεν έχουν τις από τον νόμο προβλεπόμενες απαραίτητες άδειες λειτουργίας.Ζητάμε την κατάρτιση τοπικού προγράμματος για την διαχείριση των ειδικών επικινδύνων αποβλήτων. Απαιτούμε από την πολιτεία να επιβάλλει στις βιομηχανίες να σταματήσουν άμεσα να ρυπαίνουν διότι οι βλάβες που προκαλούν είναι τις περισσότερες φορές μη αναστρέψιμες και διότι πλήττεται με την δραστηριότητά τους αυτή το μεγαλύτερο αγαθό, αυτό της ζωής και της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων στις περιοχές μας.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
1 Στον Ωρωπό, το Χαλκούτσι, το Συκάμινο, το Σχηματάρι, το Δήλεσι, την Αυλίδα, την Τανάγρα, την Ασωπία, τη Θήβα, την Αυλίδα (διοικητικά ανήκει στην Εύβοια αλλά βρίσκεται στην ακτή της Στερεάς), τα Βάγια, τη Χαιρώνεια και το Θούριο σε συγκεντρώσεις από 10 έως 330 mgr/lt .
Αγαθό ασύγκριτα μεγαλύτερο και σπουδαιότερο από τα πρόσκαιρα κέρδη για τους λίγους που βγαίνουν εις βάρος της συνολικής αειφόρου ανάπτυξης και του πολιτισμού. Η αναγκαιότητα της άμεσης διακοπής της ρύπανσης ενισχύεται από το γεγονός ότι για πολλές ουσίες που απορρίπτονται στο περιβάλλον δεν είναι πλήρως κατανοητές οι συνέπειες αλλά και από το γεγονός ότι επηρεάζονται και οι μελλοντικές γενιές που κληρονομούν υποχρεωτικά την καταστροφή.
Ο υδροφόρος ορίζοντας από τον Ωρωπό μέχρι τα Βάγια είναι αποδεδειγμένα ρυπασμένος με καρκινογόνα βαριά μέταλλα ανθρωπογενούς-βιομηχανικής προέλευσης.
Απαιτούμε την άμεση εγκατάλειψη του υδροφόρου ορίζοντα για άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης και την παροχή πόσιμου νερού υψηλής ποιότητας στις τοπικές κοινωνίες, με μηδενικές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου και άλλων τοξικών ρύπων, από κεντρική εγκατάσταση παραγωγής ποσίμου νερού που θα καλύπτει όλες τις ρυπασμένες περιοχές. Επίσης ζητάμε την διερεύνηση των επιπτώσεων στις καλλιέργειες (πότισμα), στα βιομηχανικά παραγόμενα τρόφιμα και συνολικά στην τροφική αλυσίδα. Καταγγέλλουμε ότι με την ανοχή των τοπικών αυτοδιοικήσεων δεν έχει γίνει τίποτα προς τις παραπάνω κατευθύνσεις ενώ όπου υπήρξε παρέμβαση αφορούσε ελλιπείς χρηματοδοτήσεις για την κατασκευή μικρών και αναποτελεσματικών -όπως έδειξε η πράξη- ταχυδιυλιστηρίων.
Καταγγέλουμε την πολιτεία και ειδικά τις υπηρεσίας υγείας πως καμία μέριμνα για την υγεία των (επι χρόνια) καταναλωτών ρυπασμένου νερού δεν έχει ληφθεί και ζητάμε την άμεση διενέργεια ειδικών εξετάσεων και μελετών στους πληθυσμούς που έχουν θιχτεί. Απαιτούμε την άμεση λήψη κάθε απαραίτητου μέτρου για την αποκτάσταση κατά το δυνατόν και την ελαχιστοποίηση των συνεπειών από την έκθεση στην ρύπανση όλου του θιγόμενου πληθυσμού.
Απαιτούμε την άμεση λήψη μέτρων απορρύπανσης και προστασίας του υδροφόρου ορίζοντα και του περιβάλλοντος μας καθώς και την άμεση εφαρμογή της οδηγίας πλαίσιο για τα νερά (2000/60) στην υδρογεωλογική λεκάνη του Ασωπού. Η οδηγία προβλέπει την συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης των νερών (ποιότητας και ποσότητας) την πληροφόρηση της τοπικής κοινωνίας και την ενεργή συμμετοχή της στην εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης των νερών με στόχο να αποκατασταθεί η καλή ποιότητά τους, το αργότερο μέχρι το 2015. Ζητάμε επίσης την ταυτοποίηση των ρυπαινόντων και την χρέωση σε αυτούς του κόστους των μέτρων απορρύπανσης, αποκατάστασης και προστασίας της περιοχής και του πληθυσμού όπως η νομοθεσία προβλέπει. Ζητούμε να υπάρξει –επιτέλους- σοβαρός σχεδιασμός και υποδομές για την ορθολογική διαχείριση των χιλιάδων τόνων παραγόμενων βιομηχανικών στερεών αποβλήτων τοξικών και μη, που μέχρι σήμερα είτε ανακατεύονται με τα αστικά είτε «εξαφανίζονται» σε ρέματα και παράνομες χωματερές είτε καίγονται στις πίσω αυλές των εργοστασίων.
Αφού πραγματοποιηθούν τα παραπάνω με χειροπιαστά αποτελέσματα τότε και μόνον τότε μπορούμε να συζητήσουμε για καινούργιες βιομηχανικές δραστηριότητες στην περιοχή μας.
Έχουμε ξεκινήσει έναν επίμονο και σκληρό αγώνα διεκδίκησης των παραπάνω με αξιοποίηση όλων των θεσμών της πολιτείας μας και ειδικά αυτόν της δικαιοσύνης. Προσβλέπουμε στην όλο και μεγαλύτερη αφύπνιση των πολιτών και συμμετοχή τους σ’ αυτήν την προσπάθεια αφού το θέμα αφορά όλους μας και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής.
Ακόμη: Στη Θήβα δημιουργούνται «βρώμικες» ενεργειακές εγκαταστάσεις 1. Μονάδες φυσικού αερίου της ΗΡΩΝ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ Ήδη από το 2004 στα όρια του Δήμου Θηβαίων (Χαραϊντίνι) λειτουργεί θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 187,462 ΜW. Στην ίδια θέση η εταιρεία διασφάλισε άδεια παραγωγής και εγκατάστασης και προχωρά στη δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 435MW. Τα αποτελέσματα εγκατάστασης μιας τέτοιας βιομηχανικής μονάδας δίπλα στην πόλη θα είναι τραγικά. Οι αέριοι ρύποι θα σκεπάσουν την πόλη και δυστυχώς δεν θα μπορούμε να αντιδράσουμε. Είναι αλήθεια ότι κανείς έως τώρα δεν μίλησε για το πρόβλημα. Η μόνη προσπάθεια ανάδειξής του έγινε από τους «Θηβαίους Πολίτες για το Περιβάλλον», όταν κατέθεσαν αίτημα στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου για να συζητηθεί το θέμα και να εκφρασθούν οι απόψεις. Δυστυχώς όμως ο Πρόεδρος το θεώρησε ανάξιο συζήτησης και δεν το εισήγαγε σε ημερήσια διάταξη. Θεωρούμε ότι δεν έχει κανείς το δικαίωμα να αδιαφορεί για τέτοια θέματα υψίστης σημασίας για το περιβάλλον. Η εγκατάσταση και λειτουργία μιας τέτοιας μονάδας εγκυμονεί τεράστια προβλήματα για την πόλη. Χρειάζεται συσπειρωμένοι όλοι οι πολίτες να διαμαρτυρηθούμε και να σταματήσουμε τη δημιουργία νέας εστίας ρύπων δίπλα μας. 2. ΔΕΠΟΔΑΘ-ΔΗΜΟΣ ΘΗΒΑΙΩΝ- ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΥΣΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ Οι πρόσφατες πρωτοβουλίες του Δήμου Θηβαίων και της ΔΕΠΟΔΑΘ (συζήτηση στην κεντρική πλατεία με ομιλητή τον καθηγητή του πολυτεχνείου κ. Καλογήρου, εισήγηση σε ημερίδα της ΔΕΠΟΔΑΘ από τον κ. Θέμελη κλπ) με συζητήσεις και ενημερώσεις σχετικά με τα εργοστάσια καύσης οικιακών σκουπιδιών και για την απαγορευμένη στην ΕΕ καύση μικτών επιμολυσμένων στερεών αποβλήτων, μας βάζει σε υποψίες ότι κάτι σχεδιάζεται από την πλευρά τους και γι’ αυτό φροντίζουν να προετοιμάσουν το έδαφος. Αν σκεφτούμε ότι ήδη υπάρχει αίτηση από τον όμιλο Μπόμπολα προς τη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) για παραχώρηση άδειας δημιουργίας μονάδας καύσης σκουπιδιών δίπλα από το ΧΥΤΑ Θήβας, καταλαβαίνουμε ότι οι φόβοι μας δεν είναι αβάσιμοι. Εμείς παρακολουθούμε το θέμα και είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε. Οι επιστημονικές έρευνες είναι καλές και χρειάζονται. Όσες τέτοιες υπάρχουν ισχύουν για χώρες του εξωτερικού. Δυστυχώς όμως για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για την περιοχή μας όπου βρίθει από βιομηχανίες και βιομηχανικά απόβλητα δεν υπάρχει κάτι που να μας πείθει για ασφαλή και άνευ ρύπων λειτουργία μιας τέτοιας μονάδας. Καλό είναι λοιπόν να πάρουμε έγκαιρα τα μέτρα μας. 3. Μονάδες φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή Ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει η ΗΡΩΝ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ για μονάδα 435 MW στα Βάγια, αλλά παρά την θετική αρχικά απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η πίεση των πολιτών φρέναρε την εξέλιξη προς το παρόν. Παράλληλα άδειες παραγωγής από το ΥΠΑΝ έχουν εξασφαλίσει: ΑΘΗΝΑ ΑΕΤΒ, 100 MW στο Νεοχωράκι Θηβών, ΑΛΦΑ-ΑΛΦΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ400 MW στον Αγ.Θωμά, ΑΕ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ ΤΙΤΑΝ 120 MW στο Καμάρι. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. Απόφαση με ιδιαίτερη σημασία από το Πρωτοδικείο Θηβών, τον Ιούλιο του 2008: Παρακάμπτοντας την ελληνική νομοθεσία και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που ορίζουν ως όριο για το πόσιμο νερό τα 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο για το ολικό χρώμιο (χωρίς διαχωρισμό σε εξασθενές και τρισθενές), το δικαστήριο δέχθηκε το σκεπτικό της Ένωσης Ελλήνων Χημικών και του Ιατρικού Συλλόγου Θήβας ότι στο πόσιμο νερό το εξασθενές χρώμιο πρέπει να είναι σχεδόν μηδενικό (0,2 μικρογραμμάρια στο λίτρο). Το πρωτοδικείο επέβαλλε ασφαλιστικά μέτρα στον Δήμο Οινοφύτων μετά απο από αίτημα της καταναλωτικής οργάνωσης ΕΚΠΟΙΖΩ για την υδροδότηση του Δηλεσίου με νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο με 24 έως και 28 μικρογραμμάρια ανά λίτρο νερού και αναγνώρισε ότι «Πιθανολογείται ότι η παρουσία εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό σε τόσο υψηλές τιμές συνδέεται με (ενδεχομένως μη αναστρέψιμες) βλάβες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως στομαχικές διαταραχές, παθήσεις των νεφρών και του ήπατος, ενώ από πολλές επιστημονικές έρευνες πιθανολογείται αυξημένος κίνδυνος καρκίνου μετά από έκθεση σε εξασθενές χρώμιο μέσω της εισπνοής ή της καταπόσεως» . Υπενθυμίζουμε ότι το εξασθενές χρώμιο είναι ουσία καρκινογόνος και τοξική και είναι αποτέλεσμα ανθρωπογενούς παρέμβασης. 2. Έλεγχοι και πρόστιμα σε βιομηχανίες Στις 7 Νοεμβρίου 2007 ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 1,4 εκατ. ευρώ σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Ασωπού ποταμού: - ALUMINCO A.E. - EUROPA PROFIL ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ( ανοδίωση προφίλ αλουμινίου) - ΕΛΒΑΛ Α.Ε - ΜΑΙΛΗΣ ΑΕΒΕ - ICR ΙΩΑΝΝΟΥ Α.Β.Ε.Ε. - BERLING ABEE - Β.Α. ΑΡΣΕΝΙΔΗΣ Α.Ε.Β.Ε. - ΕΤΕΜ ΑΕ - VIOMETALE AEBE - ΒΑΦΙΚΗ ΑΕ - EUROPA PROFIL ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ Α.Β.Ε. (ηλεκτροστατική βαφή προφίλ αλουμινίου) - PROFILCO AE - ΓΑΛΒΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΒΕΕ - TYΠOXHMIKH ABEE - ΕΠΑΛΜΕ ΑΕ - ΠΡΟΤΑΛ Α.Β.Ε.Ε. - ΜΑΣΤΕΡΣΟΛ - Ν. ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ - EUROPA PROFIL ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ Α.Β.Ε. (διέλαση προφίλ αλουμινίου) - SIRCA HELLAS ABEE - ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΠΕΤΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Στο δελτίο τύπου του Υπουργού αναφερόταν: «Τονίζω ότι σε περίπτωση υποτροπής ή μη συμμόρφωσης με τους περιβαλλοντικούς όρους σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω επιχειρήσεις, θα επιβληθεί διακοπή εργασιών. Επίσης, όλοι οι φάκελοι των παραβάσεων θα αποσταλούν, στις αδειοδοτούσες αρχές με τις εξής εντολές: 1. Να επανεξεταστούν όλες οι άδειες διάθεσης υγρών αποβλήτων που έχουν εκδοθεί. 2. Να τεθεί συγκεκριμένο χρονικό όριο συμμόρφωσης των παραβατών και σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους εντός του ορίου αυτού να ακολουθήσει το προσωρινό ή και οριστικό κλείσιμό τους. Υπογραμμίζω, για μία ακόμη φορά, ότι από τις αρχές Αυγούστου οι έλεγχοι - δειγματοληψίες στην περιοχή του Ασωπού έχουν ξεπεράσει τους 50 και συνεχίζονται, ενώ επεκτείνονται και σε νέα σημεία. Κάθε φορά που διαπιστώνεται παράβαση θα ακολουθείται η ίδια διαδικασία επιβολής προστίμων και κυρώσεων και παραπομπής στον εισαγγελέα. Υπενθυμίζω, επίσης, ότι προχωρούμε στον τετραπλασιασμό του ανώτατου ορίου για τα περιβαλλοντικά πρόστιμα, το οποίο θα φτάσει τα 2.000.000 ευρώ από 500.000 ευρώ που είναι σήμερα» Στις 22 Φεβρουαρίου 2008 ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι επιβλήθηκαν νέα πρόστιμα συνολικού ύψους 450 χιλ. ευρώ σε 15 ακόμη εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Ασωπού. - ΒΙΟΚΟΤ Α.Ε - ΣΚΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΑΒΕΕ - ΖΟΥΡΑΣ Α.Ε - ΧΑΛΚΟΡ Α.Ε - ΕΜΜ. Ν. ΚΑΖΗΣ ΑΕΒΕ - ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ IRIS ΑΕΒΕ - ΕΛΦΙΚΟ Α.Ε.Ε - ΕΑΒ - STAMPA GROUP Α.Ε - KERAKOLL ΕΛΛΑΣ - Ν. ΜΠΟΥΛΕΛΑΚΗΣ ΑΕΒΕ - ΑΦΟΙ ΜΠΕΛΛΟΥ ΕΠΕ - ΚΝΩΣΣΟΣ ΕΠΕ - ΑΦΟΙ ΜΠΡΟΚΟΥ - ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΕΒΕΕ 3. Το πόρισμα του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τις ευθύνες ΥΠΕΧΩΔΕ και Ν.Α. Βοιωτίας Εδώ: 4. Αιτήσεις ανάκλησης αδειών λειτουργίας από το ΙΤΑΠ | ||
| ||||
Ανακαλούνται πιστοποιητικά απο "βρώμικες" Βιομηχανίες Σε απάντηση της παρακάτω αίτησής σας προς την Επιτροπή Εmas που εδρεύει στο ΥΠΕΧΩΔΕ , και όσον αφορά την εγγραφή των εταιρειώνΒerling ABEE και Αluminco AE στο μητρώο του Emas, σας ενημερώνουμε ότι η Επιτροπή Εmas ,μετά από μιαπρώτη εξέταση των εγγράφων που αφορούν τις περιβαλλοντικές παραβιάσεις τωνως άνω εταιρειών ,που απεστάλησαν μετά από σχετική αίτηση της υπηρεσίαςμας, από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ , απεφάσισε ήδη στηνσυνεδρίασή της, στις 16-3-2009 ,την αναστολή της εγγραφής των ως άνω 2εταιρειών από το μητρώο του Emas. Αγγελική Τσαχάλη Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ε.Ε. Αμαλιάδος 15 ,115-23 Αθήνατηλ.210-6465762 φαξ 210-6434470 | ||||
Ένταση για τα αγροτικά προϊόντα στα Οινόφυτα.
Ένταση για τα αγροτικά προιόντα στα Οινόφυτα.Σκηνές έντασης εκτυλίχθηκαν το πρωί (25/2/2009) στα Οινόφυτα όταν ομάδα αγροτών προπηλάκισε συναγωνιστές και τηλεοπτικό συνεργείο που καταγράφουν το θέμα της καταστροφής του Ασωπού και των υπόγειων νερών.
Το θέμα ασφαλώς είναι υπαρκτό και τεράστιο γιατί απο τότε που ξέσπασε η οξύτατη κρίση με το νερό, τα προιόντα ολόκληρης της Βοιωτίας και όχι μόνο των Οινοφύτων, αντιμετωπίζουνπρόβλημα στη διακίνησή τους.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, όσοι ασχοληθήκαμε με το πρόβλημα, φωνάξαμε πολλές φορές ότι ΕΦΕΤ και Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (τότε Υπουργός ήταν ο βουλευτής Βοιωτίας Ε. Μπασιάκος), οφείλουν να ελέγξουν όλα τα αγροτικά και βιομηχανικά προιόντα που παράγονται στην περιοχή, για δυο λόγους:
- για την προστασία της δημόσιας υγείας
- για την προστασία των αγροτών αλλά και την αποζημίωσή τους, εφόσον διαπιστωθεί πρόβλημα
Επι τόσο καιρό, οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα, οι καταναλωτές συνεχίζουν να είναι απροστάτευτοι και οι αγρότες βλέπουν ανίσχυροι τα προιόντα τους να γίνονται ανεπιθύμητα, χωρίς κανένας να πιστοποιεί εάν και τι είδους πρόβλημα υπάρχει. Τα αγροτικά προιόντα ας σημειωθεί είναι πιο ευάλωτα απο τα βιομηχανικά, γιατί είναι νωπά, η προέλευσή τους είναι πιο διακριτή και υπάρχει δυνατότητα πολλαπλής επιλογής του καταναλωτή.
Απο την άλλη πλευρά, είναι άσκοπο και άδικο, ορισμένοι -ελπίζουμε λίγοι- παραγωγοί :
- αντί να στραφούν ενάντια σε αυτούς που ρυπαίνουν, δηλαδή τις βιομηχανίες καθώς και σε αυτούς που τους επιτρέπουν να ρυπαίνουν, δηλαδή τα Υπουργεία και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση,
- να προπηλακίζουν πολίτες που καταγγέλουν και αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα
Όσες και όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην ασυδοσία και την υποβάθμιση στη Βοιωτία, εργαζόμενοι και αγρότες, είμαστε σύμμαχοι σε αυτό τον αγώνα. Πρόσφατα βρεθήκαμε στα μπλόκα, συμπαρασταθήκαμε στις αγροτικές κινητοποιήσεις, καλέσαμε όλους τους Βοιωτούς να κάνουν το ίδιο. Διεκδικούμε μια άλλη ανάπτυξη με κέντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Μια ανάπτυξη προσαρμοσμένη στις ανάγκες των αγροτών και των πολιτών της Βοιωτίας. Τα προβλήματα είναι πολλά, είναι δύσκολα και μας χρειάζονται όλους και ενωμένους.
Ζητάμε άμεση σύγκληση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Βοιωτίας. Ενημέρωση Και μια ακόμη πρόταση για την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας : Ας αναθέσουν επιτέλους σε κάποιον (φορέα, εργαστήριο κλπ) να μετρήσει όλες τις αρδευτικές γεωτρήσεις στο νομό Βοιωτίας ώστε να χαρτογραφήσουν τουλάχιστον τη ρύπανση αφού δεν μπορούν να την ελέγξουν και να γνωρίζουν οι αγρότες με τι νερό ποτίζουν . Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο απο το να αναλύουν το νερό στα σχολεία που προφανώς είναι το ίδιο με το υπόλοιπο δίκτυο ύδρευσης και ούτως ή άλλως το μετράνε οι Δήμοι.  | ||
| ||||
Οπως πολλές φορές έχουμε καταγγείλει, βασικός ρυπαντής της περιοχής Οινοφύτων είναι η ΕΑΒ, που τον τελευταίο καιρό είχε επιδοθεί σε δημόσιες σχέσεις : πάρτι για δημάρχους, συνεντεύξεις, δελτία τύπου, απαντήσεις με διαβεβαιώσεις ότι έχει ελεγχθεί και δεν ρυπαίνει, σχεδόν κάθε μέρα βλέπαμε δημοσιεύματα και ανακοινώσεις για τις περιβαλλοντικές πρόνοιες της επιχείρησης. Τελικά χθές ανάμεσα σε πρόστιμα που ανακοινώθηκαν για βιομηχανίες της περιοχής Ασωπού, φιγουράρουν και 150.000 για την ΕΑΒ (εδώ). Λόγος: εδώ και 40 χρόνια η λάσπη που παράγεται πλήρης χρωμιούχων, κυανιούχων, όξινων/ αλκαλικών κ.α μαζεύεται σε ένα ..λαγούμι χωρίς να τηρείται κανείς όρος για τη διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων. Η τοξική λάσπη είναι εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες και δεν υπάρχει περιμετρική τάφρος, άρα κάθε φορά που βρέχει το λαγούμι ξεχειλίζει! Επιπλέον τα λουτρά επιμεταλλώσεων δεν καλύπτονταν επαρκώς με πλαστικά σφαιρίδια. Μαζί με την ΕΑΒ, πρόστιμα έπεσαν σε ακόμη 14 επιχειρήσεις (ΒΙΟΚΟΤ Α.Ε, ΣΚΛΙΑΣ ΑΛ., ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΑΒΕΕ , ΖΟΥΡΑΣ Α.Ε, ΧΑΛΚΟΡ Α.Ε , ΕΜΜ. Ν. ΚΑΖΗΣ ΑΕΒΕ, ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ IRIS ΑΕΒΕ, ΕΛΦΙΚΟ Α.Ε.Ε , STAMPA GROUP Α.Ε , KERAKOLL ΕΛΛΑΣ , Ν. ΜΠΟΥΛΕΛΑΚΗΣ ΑΕΒΕ, ΑΦΟΙ ΜΠΕΛΛΟΥ ΕΠΕ, ΚΝΩΣΣΟΣ ΕΠΕ, ΑΦΟΙ ΜΠΡΟΚΟΥ, ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΕΒΕΕ) . ... | ||||
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠAΛΙΑΣ Δικηγόρος - Δρ. Νομικής Ι. Πραγματικά δεδομένα Η ρύπανση του Ασωπού ποταμού, των υπόγειων υδάτων και των εδαφών της περιοχής της Ανατολικής Αττικής και της Βοιωτίας με βιομηχανικά κυρίως υγρά απόβλητα συντελείται εδώ και 35 χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ξεκίνησε η εγκατάσταση βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων στην άτυπη βιομηχανική περιοχή των Οινοφύτων, χωρίς να υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές, μετατρέποντας τον ποταμό σε αγωγό παροχέτευσης των ανεπεξέργαστων αποβλήτων τους. Από το 1969 βρίσκεται σε ισχύ Διάταγμα που χαρακτηρίζει τον Ασωπό ποταμό ως «αγωγό παροχέτευσης επεξεργασμένων λυμάτων», το οποίο επικαιροποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 19649/1979 απόφαση «περί διαθέσεως υγρών βιομηχανικών αποβλήτων και λυμάτων στο Βόρειο και Νότιο Ευβοϊκό Κόλπο, καθώς και στους αντίστοιχους Κόλπους Μαλιακό και Πεταλίων» (ΦΕΚ 1136 Β’ της 27.12.1979). Η ρύπανση για την οποία κάναμε λόγο παραπάνω εντοπίζεται κυρίως στο Νομό Βοιωτίας, αφορά όμως και θίγει κυρίως περιοχές της Ανατολικής Αττικής. Περίπου 286 μεταποιητικές μονάδες λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή, οι περισσότερες των οποίων εντοπίζονται στις περιοχές Οινοφύτων και Σχηματαρίου. Σε αυτές συγκαταλέγονται, όπως διαπιστώθηκε από παλαιότερη μελέτη του ΕΜΠ, κλωστοϋφαντουργικές μονάδες, επιμεταλλωτήρια, βυρσοδεψεία, χημικές βιομηχανίες, μονάδες παραγωγής τροφίμων, βαφεία, μεταλλοβιομηχανίες κ.ά, που απορρίπτουν τα υγρά απόβλητά τους χωρίς επεξεργασία στον Ασωπό ποταμό ή στον υδροφόρο ορίζοντα με άμεση ή έμμεση απόρριψη. Η μακροχρόνια λοιπόν ρύπανση της περιοχής έχει μολύνει τόσο τα επιφανειακά ύδατα όσο και τα υπόγεια από τα οποία υδρεύονται οι κάτοικοι των περιοχών της κοιλάδας του Ασωπού. Το τελευταίο χρονικό διάστημα εντοπίστηκαν συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων μεταξύ των οποίων συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου, που είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνο. Ενδεικτικά, βρέθηκε στο 3ο αντλιοστάσιο του Δήμου Οινοφύτων ολικό χρώμιο 53,8 mg/l, εξασθενές χρώμιο 51 mg/l και νιτρικά 76,5 mg/l. Στο 4ο αντλιοστάσιο Οινοφύτων βρέθηκε ολικό χρώμιο 54,9 mg/l και εξασθενές χρώμιο 47,9 mg/l. Στο δίκτυο Οινοφύτων βρέθηκε χρώμιο 50,3 mg/l, εξασθενές χρώμιο 47,9 mg/l και νιτρικά 66,9 mg/l. Η ρύπανση επεκτάθηκε και πέραν των Οινοφύτων, εντοπίστηκαν δε υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου στον Ωρωπό, στον Φάρο Αυλίδας, στην Τανάγρα και σε εννέα γεωτρήσεις στη Θήβα. Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι η υδρογεωλογική λεκάνη, η οποία οριοθετείται από τις περιοχές Αυλίδας, Τανάγρας, Σχηματαρίου, Οινοφύτων, Αυλώνα, Συκαμίνου και Ωρωπού, έχει ρυπανθεί σε τέτοιο σημείο ώστε οι κίνδυνοι για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία να είναι ορατοί και εξαιρετικά σημαντικοί. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση η δράση της διοίκησης χαρακτηρίζεται από αδράνεια, υστερήσεις και παραλείψεις. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ύπαρξη του προβλήματος ήλθε στην επιφάνεια από τους πολίτες και την τοπική αυτοδιοίκηση των πληττόμενων περιοχών. Η κεντρική διοίκηση για πρώτη φορά ενεργοποιήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2004. Συγκεκριμένα, η νεοσύστατη τότε Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ) διενήργησε ελέγχους στην περιοχή, όπου διαπιστώθηκε σωρεία παρανομιών σε ό,τι αφορά στην απόρριψη ανεπεξέργαστων επικινδύνων αποβλήτων στον ποταμό και στα υπόγεια ύδατα και συντάχθηκαν Βεβαιώσεις Παράβασης, οι οποίες όμως ποτέ δεν εκτελέστηκαν. Στη συνέχεια, η κεντρική διοίκηση αδράνησε τελείως μέχρι που το ζήτημα έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, ιδίως από τον Ιούνιο του 2007. Το αρμόδιο ΥΠΕΧΩΔΕ δραστηριοποιήθηκε –ουσιαστικά- στις αρχές Νοεμβρίου 2007 και επέβαλε πρόστιμα σε 20 συγκεκριμένες επιχειρήσεις για παράνομη απόρριψη τοξικών και επικινδύνων αποβλήτων και κυρίως του εξασθενούς χρωμίου[1]. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή δεν επεξεργάζονται τα απόβλητά τους, δεν τηρούν τις προϋποθέσεις και τους όρους της κοινοτικής νομοθεσίας. Είτε δεν διαθέτουν τις νόμιμες άδειες είτε τις διαθέτουν, χωρίς όμως να εκπληρώνουν τις απαιτήσεις της κοινοτικής νομοθεσίας. Η δράση της διοίκησης περιορίστηκε μόνο στο μέτρο της επιβολής προστίμων, συνεχίζοντας κατά τα άλλα να παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία αλλά και τις σχετικές εθνικές ρυθμίσεις. Οι παραβιάσεις της είναι συστηματικές και συνεχείς, συνίστανται δε στην παράλειψη λήψης μέτρων: α) για την προστασία της πτηνοπανίδας της περιοχής, β) για να εμποδιστεί ή να περιοριστεί η εισαγωγή στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα των επικινδύνων ουσιών, γ) για τη διάθεση των τοξικών και επικινδύνων αποβλήτων που παράγονται από μονάδες της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού (τύποι και ποσότητες αποβλήτων, χώροι προσωρινής και οριστικής αποθήκευσης και μέθοδοι επεξεργασίας), δ) για την ποιότητα του πόσιμου νερού, η οποία να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κοινοτικής νομοθεσίας, και ε) για την πρόληψη και την αποκατάσταση των υδάτων (επιφανειακών και υπόγειων) και των εδαφών που έχουν ρυπανθεί από τις απορρίψεις των τοξικών και επικινδύνων αποβλήτων. ΙΙ. Παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας 1. Παραβίαση της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών[2], όπως τροποποιήθηκε και ισχύει 1. Σύμφωνα με την 9η αιτιολογική σκέψη της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ «η διαφύλαξη, η διατήρηση ή η αποκατάσταση μιας επαρκούς ποικιλίας και εκτάσεως οικοτόπων είναι απαραίτητες για τη διατήρηση όλων των ειδών των πτηνών». 2. Το άρθρο 3, παράγραφος 1 της οδηγίας προβλέπει ότι, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και ψυχαγωγικών απαιτήσεων, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα με σκοπό να διαφυλαχθεί, διατηρηθεί ή αποκατασταθεί για όλα τα αναφερόμενα στο άρθρο 1 είδη πτηνών μια επαρκής ποικιλία και επιφάνεια οικοτόπων. 3. Το άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας ορίζει ότι για τα είδη που αναφέρονται στο παράρτημα Ι προβλέπονται μέτρα ειδικής διατήρησης, που αφορούν στον οικότοπό τους, για να εξασφαλιστεί η επιβίωση και η αναπαραγωγή των ειδών αυτών στη ζώνη εξαπλώσεώς τους. Τα κράτη μέλη κατατάσσουν κυρίως σε ζώνες ειδικής προστασίας τα εδάφη τα πιο κατάλληλα, σε αριθμό και επιφάνεια, για τη διατήρηση αυτών των ειδών πτηνών. 4. Το άρθρο 4, παράγραφος 2 της οδηγίας ορίζει ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν ανάλογα μέτρα για τα αποδημητικά είδη που δεν μνημονεύονται στο παράρτημα Ι, των οποίων η έλευση είναι τακτική, όσον αφορά τις περιοχές αναπαραγωγής, αλλαγής φτερώματος και διαχειμάσεως, και τις ζώνες όπου βρίσκονται οι σταθμοί κατά μήκος των οδών αποδημίας. Για το σκοπό αυτό τα κράτη αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην προστασία των υγροτόπων, ιδίως όσων έχουν διεθνή σπουδαιότητα. 5. Τέλος, το άρθρο 4, παράγραφος 4 της ίδιας οδηγίας ορίζει ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποφύγουν στις ζώνες προστασίας που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 τη ρύπανση ή τη φθορά των οικοτόπων, καθώς και τις επιζήμιες για τα πτηνά διαταράξεις, όταν αυτές έχουν σημαντικές συνέπειες σε σχέση με τους στόχους του άρθρου αυτού. Περαιτέρω, οφείλουν να προσπαθήσουν επίσης να αποφεύγουν τη ρύπανση ή τη φθορά των οικοτόπων και έξω από τις ζώνες προστασίας. 6. Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τα κράτη μέλη έχουν διακριτική ευχέρεια να ορίζουν ζώνες προστασίας, η οποία περιορίζεται όμως μόνο στα ορνιθολογικά κριτήρια. Η υποχρέωση λοιπόν να ορίζονται ζώνες ειδικής προστασίας είναι απόλυτη[3]. 7. Τα ορνιθολογικά κριτήρια αποτελούν επαρκώς σαφή βάση για να υπάρξει υποχρέωση του κράτους μέλους να προβεί στον καθορισμό μιας περιοχής ως ζώνης ειδικής προστασίας. Εάν δεν το πράξει, παραβιάζει το άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας[4]. Περαιτέρω, η ρύπανση των οικοτόπων κυρίως με τις εκχύσεις αποβλήτων που περιέχουν τοξικές και επικίνδυνες ουσίες έχουν σημαντικές επιβλαβείς επιπτώσεις στην ποιότητα των υδάτων άρα και στο οικοσύστημα της περιοχής. Η μη λήψη των κατάλληλων μέτρων προς αποφυγή της ρύπανσης ή της καταστροφής των οικοτόπων παραβιάζει το άρθρο 4, παράγραφος 4 της οδηγίας[5]. 8. Σε μελέτη για την πτηνοπανίδα που υπάρχει στον υγρότοπο του Ασωπού ποταμού, την οποία έχουν στη διάθεσή τους το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και το Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, αναφέρεται ότι εντοπίστηκαν 141 είδη πτηνών από τα οποία τα 31 εντάσσονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας[6]. Αντί λοιπόν η κεντρική διοίκηση να προβεί στον καθορισμό του υγρότοπου του Ασωπού ποταμού ως ζώνης ειδικής προστασίας, διατήρησε σε ισχύ το Διάταγμα που χαρακτηρίζει τον Ασωπό ποταμό ως «αγωγό παροχέτευσης επεξεργασμένων λυμάτων», το οποίο επικαιροποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 19649/1979 απόφαση «περί διαθέσεως υγρών βιομηχανικών αποβλήτων και λυμάτων στο Βόρειο και Νότιο Ευβοϊκό Κόλπο, καθώς και στους αντίστοιχους Κόλπους Μαλιακό και Πεταλίων» (ΦΕΚ 1136 Β’ της 27.12.1979). Παράλληλα, δεν έλαβε κανένα κατάλληλο μέτρο για αποφυγή της ρύπανσης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων κα εδαφών της περιοχής, όπως αναλυτικά αναφέραμε παραπάνω (υπό στ. Ι) 9. Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να κατατάξει τον υγρότοπο του Ασωπού ποταμού σε ζώνη ειδικής προστασίας. Επίσης παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα προς αποφυγή της ρύπανσης ή της καταστροφής των οικοτόπων της ζώνης αυτής. Συνεπώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ[7]. 2. Παραβίαση της Οδηγίας 2006/11/ΕΚ για τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον της Κοινότητας[8] 1. Το άρθρο 3 της οδηγίας ορίζει ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την εξάλειψη ή τη μείωση της ρύπανσης των επιφανειακών υδάτων, η οποία προέρχεται από τις επικίνδυνες ουσίες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα της οδηγίας (για την εξάλειψη ο κατάλογος Ι και για τη μείωση ο κατάλογος ΙΙ). 2. Το άρθρο 4 της οδηγίας ορίζει ότι οποιαδήποτε απόρριψη, η οποία μπορεί να περιέχει μια από τις ουσίες του καταλόγου Ι, υπόκειται σε προηγούμενη άδεια από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους και ότι με την ανωτέρω άδεια καθορίζονται τα πρότυπα απόρριψης των ουσιών αυτών. 3. Το άρθρο 5 της οδηγίας ορίζει τα σχετικά με τα πρότυπα απόρριψης, στη δε παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι, αν δεν τηρούνται τα πρότυπα απόρριψης, η αρμόδια αρχή λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει την τήρηση των όρων της άδειας και, αν απαιτείται, για να απαγορεύσει την απόρριψη. 4. Στο άρθρο 10 της οδηγίας ορίζεται ότι η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προβαίνει σε απογραφή των απορρίψεων, οι οποίες μπορεί να περιέχουν ουσίες του καταλόγου Ι. 5. Στον κατάλογο Ι που αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της οδηγίας ορίζεται ότι περιλαμβάνονται «ουσίες που έχουν αποδεδειγμένα καρκινογόνο ιδιότητα μέσα στο υδάτινο περιβάλλον ή μέσω αυτού» (αριθ. 4 του καταλόγου Ι). Σ’ αυτή την κατηγορία εμπίπτει το εξασθενές χρώμιο, σύμφωνα με την US Environmental Protection Agency[9]. 6. Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και συγκεκριμένα: α) Δεν απαίτησε από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή να λάβουν άδεια σύμφωνα με τα άρθρα 4, 5 και 6 της οδηγίας. β) Δεν προέβη στην απαγόρευση της απόρριψης του εξασθενούς χρωμίου εν όψει του γεγονότος ότι δεν έχουν οριστεί στις άδειες τα πρότυπα απόρριψης ούτε συνεπώς τηρούνται αυτά τα πρότυπα, όπως επιβάλλει το άρθρο 5, παράγραφος 5 τα οδηγίας. γ) Η αρμόδια αρχή δεν προέβη σε απογραφή των απορρίψεων, όπως επιβάλλει το άρθρο 10 της οδηγίας. Συνεπώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 10 της οδηγίας 2006/11/ΕΚ. 3. Παραβίαση της Οδηγίας 80/68/ΕΟΚ περί προστασίας των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση που προέρχεται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες[10], όπως τροποποιήθηκε 1. Στο άρθρο 3 της οδηγίας ορίζεται ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εμποδίσουν την εισαγωγή στα υπόγεια ύδατα των ουσιών του καταλόγου Ι ή να περιορίσουν την ως άνω εισαγωγή των ουσιών του καταλόγου ΙΙ ώστε να αποφευχθεί η ρύπανση των υδάτων. 2. Στο άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας ορίζεται ότι τα κράτη μέλη: α) Απαγορεύουν κάθε άμεση απόρριψη ουσιών που αναφέρονται στον κατάλογο Ι. β) Υποβάλλουν σε προκαταρκτική έρευνα τις ενέργειες διαθέσεως των ουσιών που είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε έμμεση απόρριψη και με βάση τα αποτελέσματα απαγορεύουν αυτές τις ενέργειες ή δίνουν άδεια υπό τον όρο ότι θα εμποδιστεί η έμμεση απόρριψη. 3. Στο άρθρο 7 της οδηγίας ορίζεται ότι οι προκαταρκτικές έρευνες των άρθρων 4 και 5 πρέπει να περιλαμβάνουν μια μελέτη των υδρογεωλογικών συνθηκών της αντίστοιχης ζώνης, της διιλιστικής ικανότητας του εδάφους και του υπεδάφους, των κινδύνων ρύπανσης και να καθορίζουν κατά πόσο η απόρριψη στα ύδατα αυτά αποτελεί κατάλληλη λύση. 4. Το άρθρο 12, παράγραφος 2 ορίζει ότι, αν οι όροι που επιβάλλονται για μια άδεια δεν τηρηθούν, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους παίρνει τα αναγκαία μέτρα, ώστε οι όροι αυτοί να ικανοποιηθούν και, αν είναι αναγκαίο, ανακαλεί την άδεια. 5. Το άρθρο 13 της οδηγίας ορίζει ότι τα κράτη μέλη ελέγχουν την τήρηση των όρων που επιβάλλονται για τις άδειες καθώς και τις επιπτώσεις των απορρίψεων στα υπόγεια ύδατα. 6. Το άρθρο 18 της οδηγίας ορίζει ότι η εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση ή έμμεση πρόκληση ρυπάνσεως των υπόγειων υδάτων. 7. Στον κατάλογο Ι που αναφέρεται στο Παράρτημα της οδηγίας ορίζεται ότι περιλαμβάνονται «ουσίες που έχουν αποδεδειγμένα καρκινογόνο, μεταλλαξιογόνο ή τερατογόνο ιδιότητα μέσα στο υδάτινο περιβάλλον ή μέσω αυτού» (αριθ. 4 του καταλόγου Ι). Σ’ αυτή την κατηγορία εμπίπτει το εξασθενές χρώμιο, σύμφωνα με την US Environmental Protection Agency[11]. 8. Από το σύνολο των προεκτεθέντων και με βάση το πραγματολογικό υλικό (ανωτέρω υπό στοιχεία Ι) προκύπτει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και συγκεκριμένα: α) Δεν προέβη σε συγκεκριμένες ενέργειες, ώστε να αποφευχθεί η άμεση απόρριψη στα υπόγεια ύδατα του εξασθενούς χρωμίου, ούτε προέβη σε πλήρη προκαταρκτική έρευνα για τους κινδύνους μολύνσεως και αλλοιώσεως της ποιότητας των υπόγειων υδάτων λόγω της απορρίψεως ουσιών περιλαμβανόμενων στους καταλόγους Ι και ΙΙ[12]. β) Δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα για να τηρηθούν οι όροι των αδειών και δεν ανακάλεσε τις άδειες, δεδομένου ότι αποδεδειγμένα έχουν ρυπανθεί τα υπόγεια ύδατα με εξασθενές χρώμιο, οι δε επιχειρήσεις δεν συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις της κοινοτικής και της εθνικής νομοθεσίας. γ) Δεν έλεγξε κατά πόσον έχουν επιβληθεί και τηρούνται οι όροι των αδειών ούτε έλεγξε τις επιπτώσεις των απορρίψεων στα υπόγεια ύδατα. δ) Η εφαρμογή των μέτρων που λήφθηκαν δεν ήταν η αναγκαία και κατάλληλη, με συνέπεια να έχουν οδηγήσει στην άμεση και έμμεση ρύπανση των υπόγειων υδάτων αντί να την αποτρέψουν. Συνεπώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3, 4, 5, 7, 12, 13 και 18 της οδηγίας 80/68/ΕΟΚ. 4. Παραβίαση της Οδηγίας 91/689/ΕΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα[13] όπως τροποποιήθηκε, και της Οδηγίας 2006/12/ΕΚ για τα στερεά απόβλητα[14] 1. Το άρθρο 3 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ ορίζει ότι φορείς ή επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν τη διάθεση των δικών τους αποβλήτων πρέπει να διαθέτουν άδεια από την αρμόδια αρχή, η οποία να αφορά στα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο άρθρο 9 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ που κωδικοποιεί την οδηγία 75/442ΕΟΚ για τα στερεά απόβλητα. 2. Το άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ ορίζει ότι οι εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν, μεταξύ των άλλων, και τη διάθεση των αποβλήτων τους υπόκεινται στους προσήκοντες ελέγχους από τις αρμόδιες αρχές. Στην παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι οι παραγωγοί επικινδύνων αποβλήτων πρέπει να τηρούν μητρώο, στο οποίο πρέπει να σημειώνονται τα περιλαμβανόμενα στο άρθρο 14 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ όπως κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2006/12/ΕΚ. 3. Το άρθρο 5 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ, που έχει εν προκειμένω εφαρμογή, ορίζει ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να δημιουργηθεί ολοκληρωμένο και κατάλληλο δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης των αποβλήτων, που λαμβάνει υπόψη τις καλύτερες διαθέσιμες τεχνολογίες που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος. Σύμφωνα με το ΔΕΚ η σύσταση αυτού του δικτύου, σε συνδυασμό με τη σύνταξη σχεδίου διαχείρισης κατά το άρθρο 7 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ, καθιστά δυνατή τη διάθεση των αποβλήτων σε κάποια από τις πλησιέστερες εγκαταστάσεις και αποτελεί ένα από τους στόχους της οδηγίας αυτής[15]. Περαιτέρω, το άρθρο 8 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ ορίζει ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα, προκειμένου ο κάτοχος των αποβλήτων να τα παραδίδει σε ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα συλλογής ή σε επιχείρηση που διεξάγει τις εργασίες διάθεσης ή αξιοποίησης. 4. Το άρθρο 6 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ ορίζει ότι οι αρμόδιες αρχές καταρτίζουν σχέδια για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, τα οποία και δημοσιεύουν. 5. Το παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ προσδιορίζει τα συστατικά που καθιστούν τα απόβλητα επικίνδυνα όταν έχουν τα χαρακτηριστικά του Παραρτήματος ΙΙΙ. Το εξασθενές χρώμιο περιλαμβάνεται στα ως άνω συστατικά (C3) δοθέντος ότι είναι καρκινογόνο[16] ανταποκρίνεται στο χαρακτηρισμό του Παραρτήματος ΙΙΙ (Η7). Αυτό άλλωστε προκύπτει και από το Παράρτημα της Απόφασης της Επιτροπής αριθ. 2000/532, όπως τροποποιήθηκε με τις Αποφάσεις αριθ. 2001/118/ΕΚ, 2001/119/ΕΚ και 2001/573/ΕΚ της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [Ευρωπαϊκός Κατάλογος Αποβλήτων]. 6. Σύμφωνα με την κοινοτική νομολογία, μολονότι το άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ[17] δεν αναφέρει επακριβώς το συγκεκριμένο περιεχόμενο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να εξασφαλίζεται ότι η διάθεση των αποβλήτων θα πραγματοποιείται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου και χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον, δεσμεύει εν τούτοις τα κράτη μέλη ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, αφήνοντάς τους παράλληλα ορισμένο περιθώριο εκτιμήσεως κατά την αξιολόγηση τέτοιων μέτρων. Ωστόσο, η σημαντική επιδείνωση της κατάστασης του περιβάλλοντος επί μακρό χρονικό διάστημα χωρίς την παρέμβαση των αρμόδιων αρχών σημαίνει κατ’ αρχάς ότι το οικείο κράτος υπερέβη το περιθώριο εκτιμήσεως που του παρέχει αυτή η διάταξη[18]. Περαιτέρω, σύμφωνα πάντοτε με την κοινοτική νομολογία, το άρθρο 4, παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ επιβάλλει, συμπληρωματικά, συγκεκριμένη υποχρέωση στα κράτη μέλη να λαμβάνουν επί πλέον τα αναγκαία μέτρα για την απαγόρευση της εγκατάλειψης, της απόρριψης και της ανεξέλεγκτης διάθεσης των αποβλήτων[19]. Συνεπώς, η υποχρέωσή τους να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα προς επίτευξη του επιδιωκόμενου από την οδηγία αποτελέσματος συνιστά επιτακτική υποχρέωση, η οποία επιβάλλεται τόσο από το άρθρο 249(3) ΕΚ όσο και από την ίδια την οδηγία[20]. 7. Από το σύνολο των προεκτεθέντων και με βάση το πραγματολογικό υλικό (ανωτέρω υπό στοιχεία Ι) προκύπτει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και συγκεκριμένα: α) Δεν προέβη στις αναγκαίες ενέργειες. ώστε οι παραγωγοί αποβλήτων να εφοδιαστούν με τις απαιτούμενες άδειες σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία. β) Δεν προέβη στους προσήκοντες ελέγχους των παραγωγών επικινδύνων αποβλήτων. γ) Δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να δημιουργηθεί ολοκληρωμένο και κατάλληλο δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης των αποβλήτων και να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός για τη διαχείριση των αποβλήτων αναφορικά τόσο με τις κατηγορίες, την ποσότητα και την προέλευση των επικινδύνων αποβλήτων που θα πρέπει να αξιοποιηθούν ή να διατεθούν όσο και με τον καθορισμό των κατάλληλων τοποθεσιών για τη διάθεση των επικινδύνων αποβλήτων. Περαιτέρω, δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα, ώστε οι κάτοχοι των αποβλήτων να τα παραδίδουν στους αρμόδιους φορείς ή επιχειρήσεις για τη διάθεση και την αξιοποίησή τους. δ) Αυτή η διοικητική πρακτική των παραπάνω παραλείψεων είναι πάγια και συνεχής και ως τέτοια συνιστά παραβίαση των αναφερόμενων στην παρούσα καταγγελία κοινοτικών διατάξεων[21]. Αυτές οι παραλείψεις ανατρέπουν το effet utile της οδηγίας, καθώς δεν έλαβε τα απαραίτητα ή επαρκή μέτρα για να επιτύχει το αποτέλεσμα που απαιτεί η οδηγία[22], δηλαδή να μην δημιουργείται κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου και για το περιβάλλον[23]. Συνεπώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 1, 3, 4, 6 και 7 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ και από τα άρθρα 4, 5, 7, 8, 9, 10, 13 και 14 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ. 5. Παραβίαση των άρθρων 249(3) ΕΚ και 10 ΕΚ και των οδηγιών 2000/60/ΕΚ για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων[24] και 2004/35/ΕΚ σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη[25] 1. Το άρθρο 249(3) ΕΚ προβλέπει ότι η οδηγία δεσμεύει κάθε κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται, όσον αφορά στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αλλά αφήνει την επιλογή του τύπου και των μέσων στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών. Πρέπει να υπομνησθεί ότι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των οδηγιών που παραβιάστηκαν (ανωτέρω υπό στ. 1 έως 4) αφορά στην επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος, όπως αυτό προκύπτει από το κείμενο των οδηγιών. 2. Το άρθρο 10 ΕΚ προβλέπει, μεταξύ των άλλων, ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε γενικό ή ειδικό μέτρο κατάλληλο να εξασφαλίσει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη Συνθήκη. 3. Σύμφωνα με την κοινοτική νομολογία και από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249(3) ΕΚ και 10 ΕΚ, προκύπτει ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να εξαλείφουν τις παράνομες συνέπειες της παραβίασης του κοινοτικού δικαίου. Την υποχρέωση αυτή υπέχει, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, κάθε όργανο του οικείου κράτους μέλους[26]. Αυτό σημαίνει ότι υποχρεούνται να αποκαταστήσουν κάθε ζημία που συνδέεται αιτιωδώς με την παραπάνω παραβίαση[27]. 4. Το άρθρο 6, παράγραφος 3 της οδηγίας 2004/35/ΕΚ ορίζει, μεταξύ των άλλων, ότι η αρμόδια αρχή απαιτεί τα μέτρα αποκατάστασης να λαμβάνονται από τον φορέα εκμετάλλευσης. Να σημειωθεί εδώ ότι από τις ρυπαίνουσες επιχειρήσεις έχουν προσδιοριστεί 20, όπως προκύπτει από το Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ (7 Νοεμβρίου 2007). Η ζημία προϋπάρχει μεν της ημερομηνίας του άρθρου 19, παράγραφος 1 (πριν δηλαδή τις 30 Απριλίου 2007), όμως συνεχίζει να προκαλείται και μετά την ως άνω ημερομηνία. Επομένως, έχει εφαρμογή η εν λόγω οδηγία. Ωστόσο δεν θεσπίζεται υποχρέωση να λάβει η ίδια η αρμόδια αρχή τα μέτρα αποκατάστασης, καθώς αυτή εξικνείται μόνο στην παραπάνω απαίτηση και αυτή, συνεπώς, αποτελεί το αντικείμενο της παραβίασης της οδηγίας[28]. 5. Το άρθρο 3, παράγραφος 2 της οδηγίας 2004/35/ΕΚ ορίζει ότι αυτή εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη αυστηρότερων διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας που ρυθμίζουν δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας. Στο Παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας ορίζεται ότι σ’ αυτές τις δραστηριότητες υπάγεται και η απόρριψη ή διοχέτευση ρυπαντών σε επιφανειακά και υπόγεια ύδατα, για την οποία απαιτείται άδεια, εξουσιοδότηση ή καταχώρηση, σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ. 6. Το άρθρο 4, παράγραφος 6 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ αποτελεί μια τέτοια αυστηρότερη διάταξη και σύμφωνα με τα παραπάνω τυγχάνει εφαρμογής. Κατά την ως άνω διάταξη και υπό τους όρους που προβλέπονται σ’ αυτήν συνιστά a contrario παράβαση των απαιτήσεων της οδηγίας το γεγονός ότι δεν έχουν ληφθεί όλα τα πρακτικώς εφικτά μέτρα για την ευλόγως ταχύτερη αποκατάσταση του υδατικού συστήματος. 7. Από το σύνολο των προεκτεθέντων και με βάση το πραγματολογικό υλικό (ανωτέρω υπό στοιχεία Ι) προκύπτει ότι η Ελληνική Δημοκρατία παρέλειψε να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και συγκεκριμένα: α) Δεν προέβη στη λήψη των αναγκαίων μέτρων, ώστε να αποκατασταθεί η ζημία που συνδέεται αιτιωδώς με την παραβίαση των οδηγιών (ανωτέρω υπό στοιχεία 1 έως 4). β) Δεν απαίτησε τη λήψη μέτρων αποκατάστασης από τους φορείς εκμετάλλευσης. γ) Δεν έλαβε όλα τα πρακτικώς εφικτά μέτρα για την ευλόγως ταχύτερη αποκατάσταση του υδατικού συστήματος. Συνεπώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 10 ΕΚ και 249(3) ΕΚ, το άρθρο 6 της οδηγίας 2004/35/ΕΚ και το άρθρο 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Με βάση τα παραπάνω μπορείτε να προβείτε στις δέουσες ενέργειες, ώστε να ακολουθηθεί η διαδικασία του άρθρου 226 ΕΚ. [1] Βλ. Δελτίο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ της 7ης Νοεμβρίου 2007. [2] EE L 103 της 25.4.1979, σ. 1. Μεταφέρθηκε στο ελληνικό δίκαιο με την ΥΑ 414985/1985 (ΦΕΚ Β’ 757/1985). [3] Υπόθεση C-355/90, Επιτροπή κατά Ισπανίας [1993] Συλλ Ι-4221, παρ. 26. [4] Υπόθεση C-374/98, Επιτροπή κατά Γαλλίας [2000] Συλλ Ι-10799, παρ. 26, 30. [5] Υπόθεση C-355/90, Επιτροπή κατά Ισπανίας [1993] Συλλ Ι-4221, παρ. 52, 53, 57. [6] Βλ. Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 29-30 Σεπτεμβρίου 2007, σ. 20. [7] Βλ. σχετ., G. Machin, Protecting Bird Habitat of European Importance, Environmental Law Review, No 6, 2004, σ. 174 επ., N. de Sadeleer, EC Law and Biodiversity, JEEPL, No 3, 2007, σ. 168 επ. [8] EE L 64 της 4.3.2006, σ. 52. [9] US EPA (1998), Toxicological Review of Hexavalent Chromium, p. 47-48. Διαθέσιμο στο http://www.epa.gov/iriswebp/iris/toxreviews/0144-tr.pdf [10] EE L 20 της 26.1.1980, σ. 43. Μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την ΥΑ 26857/553/88 (ΦΕΚ Β’ 196/1988). [11] Βλ. υποσημείωση αριθ. 9. [12] Υπόθεση C-248/05 Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2007] παρ. 54, μη δημοσιευθείσα στη Συλλογή. [13] EE L 377 της 31.12.1991, σ. 20. Μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την ΥΑ αριθ. Η.Π.13588/725/2006 (ΦΕΚ Β’ 383/2006). [14] EE L 114 της 27.4.2006, σ. 9. [15] Υποθέσεις C-53/02 και C-217/02 Commune de Braine le Château [2004] Συλλ Ι-3251, παρ. 33 και C-494/01 Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2005] Συλλ Ι-333, παρ. 149. [16] Βλ. υποσημείωση αριθ. 9. [17] Το οποίο έχει εν προκειμένω εφαρμογή δυνάμει του άρθρου 1 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ. [18] Υπόθεση C-365/99 Επιτροπή κατά Ιταλίας [1999] Συλλ Ι-7773, παρ. 67, 68 και υπόθεση C-318/98 Fornasar [2000] Συλλ Ι-4785, παρ. 38, 39. [19] Υπόθεση C-318/98 Fornasar [2000] Συλλ Ι-4785, παρ. 40. [20] Ibid., παρ. 41. Βλ., ομοίως, υπόθεση C-129/96 Inter-Environment Wallonie [1997] Συλλ Ι-7411, παρ. 40. [21] Υπόθεση C-387/99 Επιτροπή κατά Γερμανίας [2004] Συλλ Ι-3751, παρ. 42. [22] Υπόθεση C-62/00 Marks & Spencer [2002] Συλλ Ι-6325, υπόθεση C-103/00 Επιτροπή κατά Ελλάδος [2002] Συλλ Ι-1147, υπόθεση C-494/01 Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2005] Συλλ Ι-333 και υπόθεση C-304/02 Επιτροπή κατά Γαλλίας [2005] Συλλ Ι-6263. [23] Άρθρο 1 οδηγίας 91/689/ΕΟΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 οδηγίας 2006/12/ΕΚ. [24] EE L 327 της 22.12.2000, σ. 1. [25] EE L 143 της 30.4.2004, σ. 56. [26] Υπόθεση C-201/02 Wells [2004] Συλλ Ι-723, παρ. 64. Υπόθεση C-60/01 Επιτροπή κατά Γαλλίας [2002] Συλλ Ι-5879. [27] Υπόθεση C-201/02 Wells [2004] Συλλ Ι-723, παρ. 66. [28] Βλ. σχετικά P. Wenneras, The Enforcement of EC Environmental Law, Oxford University Press, 2007, σ. 140-149. | ||
Οι πρώτοι ένοχοι για το εξασθενές
| ||||
| ||||
| ||||
Το Χρονικό της Τραγωδίας του Ασωπού• Το 1969 ο Ασωπός ποταμός χαρακτηρίζεται αποδέκτης επεξεργασμένων βιομηχανικών λυμάτων και η παραΑσώπια νότια Βοιωτία αρχίζει να δέχεται τις ρυπογόνες βιομηχανίες που φεύγουν απ’ την Αττική. • Χωρίς κανένα χωροταξικό σχεδιασμό και καμία υποδομή, μεγάλες βιομηχανίες μεταλλουργίας, χημικών, τροφίμων, βαφεία-φινηριστήρια, κ.α. «απορρίπτονται ατάκτως» στην περιοχή Οινοφύτων-Σχηματαρίου (σήμερα λειτουργούν στην περιοχή περίπου 600 μονάδες). • Το 1979 με διανομαρχιακή απόφαση καθορίζονται οι προδιαγραφές των επεξεργασμένων λυμάτων που θα απορρίπτονται στον Ασωπό (ξεπερασμένες πια σήμερα και σε αντίθεση με τους ισχύοντες νεότερους νόμους), χωρίς όμως να δημιουργείται ελεγκτικός μηχανισμός. • Μέχρι και σήμερα ο κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός παραμένει άφαντος και ανύπαρκτος στην συγκεκριμένη περιοχή ενώ οι βιομηχανίες απορρίπτουν ανεξέλεγκτα στον Ασωπό τα ανεπεξέργαστα τοξικά τους λύματα. • Στην περιοχή δεν υπάρχει κανένας κρατικός σχεδιασμός και καμία διαχείριση των παραγόμενων ειδικών στερεών βιομηχανικών αποβλήτων τα οποία «εξαφανίζονται» σε ρέματα, παράνομες χωματερές, νταμάρια …ή στα Λιόσια. • Όμοια συμβαίνουν και στους ειδικούς τοξικούς αέριους ρύπους που εκατοντάδες φουγάρα απελευθερώνουν καθημερινά, γύρω απ’ τους οικισμούς Οινοφύτων-Σχηματαρίου χωρίς να υπάρχει κανένας μηχανισμός καταγραφής ή ελέγχου. • Μέχρι και το 2004 οι αναλύσεις στο πόσιμο νερό των Οινοφύτων περιορίζονταν σε μικροβιολογικούς ελέγχους λες και στην περιοχή δεν υπήρχαν εργοστάσια. • Για πρώτη φορά σε αναλύσεις του ΓΧΚ του Νοεμβρίου 2004 ανιχνεύθηκε η ύπαρξη ολικού χρωμίου (σε υπέρβαση μάλιστα των παραμετρικών τιμών) στο αντλούμενο απ’ τον υπόγειο ορίζοντα νερό για ανθρώπινη κατανάλωση στα Οινόφυτα. Παράλληλα το νερό φάνηκε επιβαρημένο με μόλυβδο, νιτρικά, και χλωριόντα. • Το μόνο μέτρο που ελήφθη από τις συναρμόδιες αρχές ήταν η «εξαφάνιση δια της αραιώσεως». Δηλαδή ανακατεύαμε νερά ακατάλληλα με νερά λιγότερο ακατάλληλα ώστε ο μέσος όρος στην βρύση να είναι εντός των παραμετρικών τιμών. • Καμία επανορθωτική ενέργεια, καμία έρευνα για την προέλευση ή τον χαρακτηρισμό του χρωμίου (εξασθενές-τρισθενές) δεν έγινε. Αντίθετα από τα μέσα του 2005 μέχρι και το 2007 σταμάτησε η παρακολούθηση της ποιότητας τους πόσιμου νερού με διακοπή των αναλύσεων. • Παράλληλα υπήρξε κινητοποίηση των πολιτών, συλλόγων γονέων κλπ οι οποίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ανοίξουν το θέμα αλλά χωρίς συγκεκριμένο αποτέλεσμα από πλευράς αντίδρασης του κρατικού μηχανισμού. • Το 2007 αρχίζουν και πάλι οι αναλύσεις από το ΓΧΚ με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί (κατόπιν ασφυκτικών πιέσεων των πολιτών) στις 8-8-2007 πως το 95% του ολικού χρωμίου που ανιχνεύονταν στο ενιαίο υδροφόρο ορίζοντα και στις βρύσες, ήταν το καρκινογόνο-μεταλλαξιογόνο εξασθενές χρώμιο για το οποίο δεν υπάρχουν ασφαλή όρια και είναι αποκλειστικά ανθρωπογεννούς βιομηχανικής προέλευσης (δεν υπάρχει ελεύθερο στην φύση). • Η ίδια ουσία ανιχνεύθηκε όπως ήταν επόμενο στις περιοχές Ωρωπός, Χαλκούτσι, Συκάμινο, Σχηματάρι(αρδευτικό νερό), Δήλεσι, Αυλίδα, Τανάγρα, Ασωπία, Θήβα λόγω του ενιαίου κοινού υδροφόρου ορίζοντα είτε και λόγω επιπρόσθετων τοπικών απορρίψεων τοξικών (πχ Αυλίδα Ευβοίας). Οι συγκεντρώσεις ποικίλουν από 10μgr/lt ως 330μgr/lt όταν το Ευρωπαϊκό όριο είναι το 0,05μgr/lt (πρακτικά δηλαδή μηδέν). • Η αντίδραση της πολιτείας υπήρξε τουλάχιστον «αφελής». Ταύτισε τον δείκτη «ολικό χρώμιο» με την ουσία «εξασθενές χρώμιο» και αυθαίρετα καθόρισε όριο ασφαλείας για το εξασθενές αυτό του ολικού: 50μgr/lt. Όπου είμαστε κάτω από αυτό το νούμερο το νερό χαρακτηρίζεται απ’ την πολιτεία απόλυτα ασφαλές σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και την τρέχουσα επιστημονική γνώση. • ΔΕΝ κηρύχθηκε η περιοχή σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ώστε να διευκολυνθούν οι όποιες διαδικασίες (Νόμος 13588/725 αρθ. 13). • «Μοιράστηκε» από 1 εκ ευρώ σε κάθε δήμο που υπήρχε υπέρβαση των 50μ/lt προκειμένου να συνδεθεί με την ΕΥΔΑΠ αφήνοντας τους σε ένα παράνομο αλισβερίσι. • ΔΕΝ εφαρμόστηκε ο νόμος περί τοξικών αποβλήτων ΥΑ ΗΠ 13588-725-2006 άρθρα 12 και 13 που θέλουν την Περιφέρεια να αποτιμά την κατάσταση, να εντοπίζει τους ρυπαντές, να περιορίζει- εξαλείφει την ρύπανση και να προστατεύει με έκτακτα μέτρα τον πληθυσμό. • ΔΕΝ εφαρμόστηκε ποτέ ο νόμος 3199-2003 για την Προστασία και διαχείριση Υδάτων. • Δεν εφαρμόστηκε η KYA Y2-2600-01 για την Ποιότητα του Νερού Ανθρώπινης Κατανάλωσης. • ΔΕΝ υπήρξε συστηματική, υπεύθυνη, διεισδυτική και αποτελεσματική πληροφόρηση των πολιτών • ΔΕΝ διακόπηκε η παροχή του τοξινωμένου νερού στα δίκτυα (με παράλληλη πχ έκτακτη τροφοδοσία των δεξαμενών από υδροφόρες) για την προστασία της δημόσιας υγείας. • ΞΕΚΙΝΗΣΕ μια θεατρική παράσταση με μπουλντόζες στον Ασωπό που «αποκάλυπταν» αγωγούς και παράνομες πρακτικές απόρριψης λυμάτων κατευθείαν σε πηγάδια. • Η Νομαρχία Βοιωτίας σε μια κατά τα φαινόμενα «επαναστατική» κίνηση κατεβάζει τα μολύβια και αποφασίζει να αρνηθεί την αναθεώρηση αδειών λειτουργίας βιομηχανιών που δουλεύουν με ειδικά, τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα, από εδώ και πέρα και μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Έτσι όμως με το «κενό» εξουσίας που δημιουργείται, αναβάλλεται για το απροσδιόριστο μέλλον η εφαρμογή του νόμου 13588/725 που ήθελε από 1-10-2007 όλες οι βιομηχανίες που διαχειρίζονται και παράγουν τοξικά απόβλητα να έχουν καταθέσει νέες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να πάρουν αναθεωρημένη άδεια λειτουργίας. Τελικά η «επανάσταση» της Νομαρχίας εξυπηρετεί τους ρυπαντές, ροκανίζοντας πάλι τον χρόνο και δίνοντας δόσεις τοξικών στους εκτιθέμενους πολίτες. • ΔΕΝ υπήρξαν δράσεις για την προστασία των άμεσα εκτεθειμένων εργαζομένων στην πηγή της ρύπανσης: μέσα στο εργοστάσιο. • ΔΕΝ έχουν αποκαλυφθεί ονόματα ρυπαντών. • ΔΕΝ έχει διαταχθεί τοξικολογική έρευνα-εξετάσεις στον επί χρόνια εκτιθέμενο στο εξασθενές χρώμιο, πληθυσμό, για την προστασία της υγείας από εδώ και πέρα. • ΔΕΝ υπήρξαν δράσεις για την χαρτογράφηση και αποτίμηση του προβλήματος σε σχέση με τα βιομηχανικά παραγόμενα τρόφιμα στην περιοχή μας από βιομηχανίες τροφίμων που χρησιμοποιούν μέχρι και σήμερα το τοξινωμένο νερό για την παραγωγή των προϊόντων τους που στέλνουν στην Ελληνική και διεθνή αγορά. • ΔΕΝ έχει αποτιμηθεί η επίπτωση στις καλλιέργειες (τοξινωμένο ποτιστικό νερό) και την κτηνοτροφική παραγωγή (κρέας-γάλα κλπ). • Σήμερα τρεις μήνες μετά και ενώ το θέμα έχει πάρει διαστάσεις σκανδάλου και έχει σχεδόν εξαντληθεί από επιστημονικής και δημοσιογραφικής πλευράς, το νερό που κυκλοφορεί στα δημοτικά δίκτυα, παραμένει τοξινωμένο με εξασθενές χρώμιο. • Στις αναλύσεις Οκτωβρίου 2007 στα Οινόφυτα …ξέχασαν να μετρήσουν το εξασθενές (θυμήθηκαν μόνο το ολικό σε μια προσπάθεια να εξαφανίσουν δεδομένα) και φυσικά η κατάσταση παραμένει ως ήταν. Ο Ασωπός ένας ανοιχτός και βρωμερός οχετός και ο υδροφόρος ορίζοντας εξίσου τοξινωμένος και επικίνδυνος. • Παράλληλα ξεκίνησε και η αφειδώς χρηματοδοτούμενη προπαγάνδα «φασιστικού» τύπου από τον Δήμο Οινοφύτων, με τον Δήμαρχο να δηλώνει σε δημοτικό ενημερωτικό έντυπο (έκδοση του Δήμου Οινοφύτων «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ» – τεύχος 1) πως το ποτάμι είναι πλέον καθαρό και να προτρέπει τις οικογένειες να πάνε περίπατο και να το απολαύσουν! | ||||
| ||||
ΕΠΙΣΗΣ “Νέα επίθεση” στα αγροτικά προϊόντα της Θήβας- παρέμβαση του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης ζητάει ο Δήμος Θηβαίων - H Έρευνα που κυκλοφορεί Παρά τις επανειλημμένες αναλύσεις και έρευνες από πιστοποιημένους φορείς, μεταξύ των οποίων το ΥΠΑΑΤ και ο ΕΦΕΤ, που έχει δημοσιεύσει ο Δήμος Θηβαίων και οι οποίες αποδεικνύουν ότι τα αγροτικά προϊόντα της Θήβας είναι ΑΡΙΣΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, δυστυχώς η προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας συνεχίζεται. Τις τελευταίες μέρες ο Δήμος Θηβαίων παρακολουθεί με λύπη αλλά και οργή, να αναπαράγεται από διάφορα ΜΜΕ και Blog, ανυπόγραφο άρθρο με τίτλο «Όχι στα λαχανικά Θηβών και Οινοφύτων: Σκοτώνουν!» Στο άρθρο αυτό διαστρεβλώνονται τα αποτελέσματα της επιδημιολογικής μελέτης που πραγματοποίησε η καθηγήτρια κα Αθηνά Λινού στην περιοχή των Οινοφύτων Βοιωτίας ΟΧΙ ΣΤΗ ΘΗΒΑ, ενώ έρχεται και πάλι στο φως η μελέτη της μελετητικής ομάδας :Χ. Κιρκίλης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου – Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας, που παρουσιάστηκε το 2010 στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη. Φυσικά, ούτε λόγος για την μελέτη του Αναπληρωτή Καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιμίδη Θεολόγου, ο οποίος διερεύνησε την επιβάρυνση των αγροτικών προϊόντων από τοξικούς ρύπους στην περιοχή του Δήμου Θηβαίων και η οποία μελέτη έδειξε ότι : Tα τρία λαχανικά πατάτα, κρεμμύδι και καρότο, τα οποία διακινούνται από τον Καποδιστριακό Δήμο Θηβαίων προς τις λαϊκές αγορές και τα καταστήματα πώλησης τροφίμων είναι εντός των ορίων των βιβλιογραφικών μας πηγών για ασφαλή βρώση. (Η μελέτη παρουσιάστηκε το Μάιο του 2011). Ούτε λόγος βέβαια και για την επίσημη έγγραφη δήλωση (στις 26 Ιανουαρίου 2012) του τότε Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γιάννη Δριβελέγκα για την ασφάλεια των αγροτικών προϊόντων του Νομού Βοιωτίας, στην οποία ο Υφυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά : «Δειγματοληψίες και αναλύσεις σε πατάτες, κρεμμύδια και καρότα, που πραγματοποιήθηκαν τόσο από υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ όσο και από τον ΕΦΕΤ, για διερεύνηση πιθανής μόλυνσης των προϊόντων αυτών από εξασθενές χρώμιο και βαρέα μέταλλα στην περιοχή της Βοιωτίας, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, κατέδειξαν ότι τα αγροτικά προϊόντα του Νομού Βοιωτίας είναι ασφαλή. Οι έλεγχοι επιβεβαίωσαν ότι πέραν της απουσίας βαρέων μετάλλων, δεν υπάρχει εξασθενές χρώμιο σε κανένα αγροτικό προϊόν που παράγεται στη χώρα μας». Ούτε λόγος επίσης για την έκθεση του Ε.Φ.Ε.Τ από τον Επίσημο Έλεγχο της Ασφάλειας και Ποιότητας των Τροφίμων, που δημοσιεύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 2012, και η οποία αναφέρει ότι τα αποτελέσματα του ελέγχου βαρέων μετάλλων σε τρόφιμα φυτικής παραγωγής (καρότα, πατάτες και κρεμμύδια) της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας έδειξαν : -Tην απουσία εξασθενούς χρωμίου από τα τρόφιμα. -Την ασφάλεια των προϊόντων για τους καταναλωτές. ΓΙΑΤΙ λοιπόν έρχεται και πάλι στη δημοσιότητα η μελέτη που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στην Μυτιλήνη στις 29 Σεπτεμβρίου του 2010; ΓΙΑΤΙ δεν αναφέρεται στις μελέτες του Δήμου Θηβαίων και σκόπιμα αγνοούνται πρόσφατες (2012) αναλύσεις, έρευνες και δηλώσεις από πιστοποιημένους φορείς; ΠΟΙΟΣ θέλει να βάλει ταφόπλακα στην αγροτική περιοχή του Δήμου Θηβαίων και ποιούς εξυπηρετεί η καταδίκη των παραγωγών, που εξαιτίας αυτών των ανυπόστατων και διαστρεβλωμένων άρθρων, αδυνατούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους; ΠΟΙΟΥΣ εξυπηρετεί αυτή η λασπολογία που προκαλεί φόβο στους καταναλωτές; Ο Δήμος Θηβαίων και οι παραγωγοί της περιοχής διαψεύδουμε αυτά τα συκοφαντικά δημοσιεύματα και απαιτούμε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να μεριμνήσει για την ΑΜΕΣΗ αποκατάσταση της αλήθειας, καθώς κάποιοι επιχειρούν να πλήξουν τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, τόσο στην εσωτερική αγορά όσο και στις διεθνείς αγορές. H Έρευνα - σοκ που κυκλοφορεί !! Επιδημιολογική μελέτη της καθηγήτριας του πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Αθηνάς Λινού στα Οινόφυτα, έφερε στην επιφάνεια ένα φοβερό μυστικό για το οποίο κανείς δε μιλάει εδώ και χρόνια. Πατάτες, κρεμμύδια και καρότα που φθάνουν καθημερινά στο τραπέζι μας, κρύβουν θανατηφόρα δηλητήρια, μολυσμένα με επικίνδυνα βαρέα μέταλλα που συχνά είναι 1000% πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια. Περιοχές στον κάμπο των Θηβών και των Οινοφύτων που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες κρεμμυδιών, καρότων και πατάτας σε όλη την Ελλάδα, έχουν δηλητηριαστεί από τα νερά του ποταμού Ασωπού που δέχονται τα απόβλητα δεκάδων βιομηχανιών της περιοχής. Η επικινδυνότητα των προϊόντων της περιοχής Οινοφύτων προκύπτει και από μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη. Η μελετητική ομάδα (Χ. Κιρκίληης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου – Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης) αγόρασε και σύγκρινε τρόφιμα – βολβούς (καρότα, κρεμμύδια, πατάτες) από την Θήβα και τα Οινόφυτα με άλλα που έχουν παραχθεί σε περιοχές με μικρή ή καθόλου βιομηχανική δραστηριότητα. Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αγόρασε 13 παρτίδες παραγωγής από καθένα από τα παραπάνω τρία τρόφιμα που καλλιεργήθηκαν στη Θήβα, από 13 σούπερ μάρκετ της Αθήνας και το κάθε ένα από αυτά αναλύθηκε 3 φορές συγκρίθηκε με 2 δείγματα από «καθαρές» περιοχές κάθε ένα από τα οποία αναλύθηκε επίσης 3 φορές. Η μελέτη φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία: Καρότα που παράχθηκαν στη Θήβα και αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ της Αθήνας, βρέθηκαν να έχουν έως και 700% νικέλιο παραπάνω από καρότα που παράχθηκαν σε μη βιομηχανικές περιοχές. Επίσης, ενώ στα καρότα από άλλες περιοχές το χρώμιο ήταν κατά μέσο όρο 20 μg/kg, στα καρότα Θήβας έφτασε μέχρι 76 μg/kg. Ακόμα, εντοπίστηκε μόλυβδος μέχρι και 43 μg/kg, ενώ ο μέσος όρος στα καρότα από άλλες περιοχές είναι 35 μg/kg. Διπλάσιο είναι το κάδμιο στα καρότα Θήβας από τα καρότα άλλων περιοχών. Κρεμμύδια που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 688 μg/kg νικελίου, ενώ ο μέσος όρος στα κρεμμύδια άλλων περιοχών είναι μόλις 57 μg/kg, δηλαδή 640% παραπάνω. Στα κρεμμύδια άλλων περιοχών το χρώμιο ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης. Παρόλα αυτά σε κρεμμύδια Θήβας βρέθηκε έως και 26 μg/kg. Επίσης, ενώ στα κρεμμύδια άλλων περιοχών ο μόλυβδος είναι κατά μέσο όρο 24 μg/kg σε αυτά της Θήβας βρέθηκε έως και 72 μg/kg. Λίγο αυξημένες ήταν οι τιμές του καδμίου στα κρεμμύδια Θήβας σε σχέση με άλλες περιοχές. Πατάτες που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 1.894 μg/kg νικελίου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 78 μg/kg, δηλαδή 926% πάνω! Κι εδώ το χρώμιο σε άλλες περιοχές ήταν κάτω από τα ανιχνεύσιμα όρια, αλλά στη Θήβα έφτασε μέχρι και 170 μg/kg. Δηλαδή 350% παραπάνω. Βρέθηκε ακόμη στις πατάτες Θήβας έως 36 μg/kg μολύβδου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 18 μg/kg. Σε λογικά επίπεδα εντοπίστηκε κάδμιο. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα προκύπτει ότι τα καρότα, κρεμμύδια και πατάτες Θήβας είναι κατά υπερβολικό βαθμό επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και κυρίως με νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η επιμόλυνση αυτή οφείλεται στη ρύπανση του Ασωπού και του υπόγειου υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής. Το θέμα είναι πόσο επικίνδυνα είναι τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα αυτά για τον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αν λάβουμε υπόψη την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη νικελίου για παιδιά που είναι 300 μg την ημέρα, τότε από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι αρκούν λίγα γραμμάρια καρότου, κρεμμυδιού και πατάτας Θήβας για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία ενός παιδιού! ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΠΛΕΝΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΤΕ ΜΕ ΞΥΔΙ! |
