ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ............... ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΑ BLOGS

Ποινική δίωξη δεν μπορεί να ασκηθεί για δημοσίευση στο διαδίκτυο παρά μόνο για τα άρθρα του Ποινικού Κώδικα (Π.Κ.) που αναφέρονται περιοριστικά στο παρακάτω άρθρο & είναι κακουργήματα, διότι απαιτείται άρση απορρήτου επικοινωνιών, ακόμη & αν είναι επώνυμο το blog. Δεν περιλαμβάνει ο νόμος άρση απορρήτου για τα Εγκλήματα κατά της τιμής (Εξύβριση (άρθρο 361 Π.Κ.), Απρόκλητη έμπρακτη εξύβριση (άρθρο 361Α Π.Κ.), Δυσφήμηση (άρθρο 362 Π.Κ.), Συκοφαντική δυσφήμηση (άρθρο 363 Π.Κ.), Δυσφήμηση ανώνυμης εταιρείας (άρθρο 364 Π.Κ.) & Προσβολή της μνήμης νεκρού (άρθρο 365 Π.Κ.) διότι είναι πλημμελήματα..............................

Είδος: ΝΟΜΟΣ

Αριθμός: 2225

Έτος: 1994

ΦΕΚ: Α 121 19940720

Τέθηκε σε ισχύ: 20.07.1994

Ημ.Υπογραφής: 20.07.1994

Τίτλος

Για την προστασία της ελευθερίας της ανταπόκρισης και επικοινωνίας και άλλες διατάξεις.

Σχόλια

Σύμφωνα με την παρ. 1 άρθρου 4 Ν. 2774/1999 (ΦΕΚ Α' 287) "Οποιαδήποτε χρήση ...

των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, όπως ορίζονται στον παρόντα νόμο, προστατεύεται απο τις ρυθμίσεις για το απόρρητο των επικοινωνιών. Η άρση του απορρήτου σε δημόσιες αρχές είναι επιτρεπτή μόνο για τους λόγους και υπό τους όρους και διαδικασίες που ορίζει ο ν. 2225/1994".

Αρθρο: 4

Ημ/νία: 10.06.2008

Ημ/νία Ισχύος: 20.07.1994

Τίτλος Αρθρου

Αρση του απορρήτου για διακρίβωση εγκλημάτων.

Σχόλια

- Ο νομοθέτης αναφέρει, προφανώς εκ παραδρομής, στην παρ. 1ε του παρόντος άρθρου, τον ν. 1165/1968, αντί του ορθού 1165/1918 (τελωνειακός κώδικας) και αφορά τελωνειακές παραβάσεις. - Το εδάφιο α της παρ. 1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την περίπτ. α άρθρου 12 Ν. 3115/2003 (ΦΕΚ Α' 47). - Σύμφωνα με το άρθρο 1 ΠΔ 47/2005 (ΦΕΚ Α' 64), για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και την καταγραφή σε ενιαίο κείμενο των όρων και της διαδικασίας αυτής καθώς και των τεχνικών και οργανωτικών μεθόδων, με τις οποίες μπορεί αυτή να πραγματοποιηθεί και να διασφαλισθούν τα αποτελέσματά της, έτσι ώστε να μη θίγεται η ιδιωτική ζωή και η προσωπικότητα του πολίτη, παρά μόνο στο μέτρο και για όσο χρονικό διάστημα είναι απολύτως αναγκαίο, χάριν της προστασίας της εθνικής ασφάλειας, της διακρίβωσης των εγκλημάτων που προβλέπονται στο παρόν άρθρο και των εν γένει ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, εφαρμόζονται οι διαδικασίες που προβλέπονται από τις διατάξεις του ανωτέρω πδ. - Η παρ. 1α και το εντός " " τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 προστέθηκαν με την παρ. 2 άρθρου 84 Ν. 3606/2007 (ΦΕΚ Α' 195). ===================================== - Η παρ. 1β προστέθηκε με το άρθρο 12 του ν. 3658/2008 (Α΄ 70/22.4.2008). ===================================== - Οι εντός " " φράσεις της περ. α) της παρ. 1 προστέθηκαν με την παρ. 7α) του άρθρου δεύτερου του ν. 3666/2008 (Α΄ 105/10.6.2008). - Οι περ. στ, ζ και η της παρ. 1 προστέθηκαν με την παρ. 7β) του άρθρου δεύτερου του ν. 3666/2008 (Α΄ 105/10.6.2008). - Η εντός " " φράση το τέλος της παρ. 1 προστέθηκε με την παρ. 7γ) του άρθρου δεύτερου του ν. 3666/2008 (Α΄ 105/10.6.2008).

Κείμενο Αρθρου

1. Η άρση του απορρήτου είναι επιτρεπτή για τη διακρίβωση των κακουργημάτων που προβλέπονται από:

"α) τα άρθρα 134, 135 παρ. 1, 2, 135Α, 137Α, 137Β, 138, 139, 140, 143, 144, 146, 148 παρ. 2, 150, 151, 157 παρ. 1, "159 παρ. 3", 168 παρ. 1, 187 παρ. 1, 2, 207, 208 παρ. 1, "235 περ. β΄, 236 περ. β΄, 237 πεεριπτώσεις β΄των παραγράφων 1 και 2", 264 περ. β', γ', 270, 272, 275 περ. β', 291 παρ. 1 εδ. β', γ', 299, 322, 324 παρ. 2, 3, "342 παρ. 1 και 2, 348, 348Α παρ. 3", 374, 380, 385 του Ποινικού Κώδικα". β) τα άρθρα 26, 27, 28, 29, 31, 32, 33, 34, 35, 39, 40, 41, 63, 64, 76, 93 και 97 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα,

γ) το άρθρο 15 παρ. 1 του ν. 2168/1993,

δ) τα άρθρα 5, 6, 7 και 8 του ν. 1729/1987,

ε) τα άρθρα 89, 90 και 93 του ν. 1165/1918.

«στ') το άρθρο δεύτερο παράγραφος 1 περ. β' του ν. 2656/1998», «ζ') το άρθρο τρίτο παράγραφος 1 περ. β' του ν. 2803/2000», «η') το άρθρο 2 παρ. 1 περ. α' και β' του ν. 2331/1995».

Επίσης επιτρέπεται η άρση του απορρήτου για τη διακρίβωση των προπαρασκευαστικών πράξεων για το έγκλημα της παραχάραξης νομίσματος κατά το άρθρο 211 του Ποινικού Κώδικα «καθώς επίσης και για τα εγκλήματα των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 342 του ΠΚ και των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 348Α του ΠΚ.»

«1α. Η άρση του απορρήτου είναι επίσης επιτρεπτή για τη διακρίβωση παραβάσεων των άρθρων 3 έως 7, 29 και 30 του ν. 3340/2005 (ΦΕΚ 112 Α').»

«1β. Επιτρέπεται, επίσης, η άρση του απορρήτου για τη διακρίβωση των κακουργημάτων που προβλέπονται από το ν. 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ΦΕΚ 153 Α΄), όπως ο νόμος αυτός εκάστοτε ισχύει.».

2. Η άρση στις περιπτώσεις αυτές είναι επιτρεπτή μόνο αν αιτιολογημένα το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο διαπιστώσει ότι η διερεύνηση της υπόθεσης ή η εξακρίβωση του τόπου διαμονής του κατηγορουμένου είναι αδύνατη ή ουσιωδώς δυσχερής χωρίς αυτήν.

3. Η άρση στρέφεται μόνο κατά συγκεκριμένου προσώπου ή προσώπων που έχουν σχέση με την υπόθεση που ερευνάται ή για τα οποία, βάσει συγκεκριμένων περιστατικών, προκύπτει ότι λαμβάνουν ή μεταφέρουν συγκεκριμένα μηνύματα που αφορούν ή προέρχονται από τον κατηγορούμενο ή χρησιμοποιούνται ως σύνδεσμοί του.

4. Η άρση του απορρήτου στις περιπτώσεις του παρόντος άρθρου επιβάλλεται με διάταξη του Συμβουλίου Εφετών ή Πλημμελειοδικών στην καθ' ύλην και κατά τόπο αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η διακρίβωση του συγκεκριμένου εγκλήματος με το οποίο σχετίζεται η άρση.

5. Την αίτηση για την άρση υποβάλλει στο Συμβούλιο ο καθ' ύλην και κατά τόπο αρμόδιος εισαγγελέας, ο οποίος εποπτεύει ή ενεργεί προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση και ο ανακριτής, ο οποίος ενεργεί τακτική ανάκριση για τα πιο πάνω εγκλήματα. Το Συμβούλιο αποφασίζει μέσα σε είκοσι τέσσερις (24) ώρες για την άρση ή όχι του απορρήτου, με διάταξή του, στην οποία περιέχονται τα κατά την παρ. 2 του άρθρου 5 στοιχεία.

«Στις περιπτώσεις της παραγράφου 1α αυτού του άρθρου την άρση μπορεί να ζητήσει και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, με απόφαση της Εκτελεστικής της Επιτροπής, η οποία υποβάλλεται στον αρμόδιο Εισαγγελέα Εφετών ή τον ανακριτή, οι οποίοι την υποβάλλουν στο Συμβούλιο Εφετών.»

6. Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις την άρση μπορεί να διατάξει ο εισαγγελέας που ενεργεί την προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση και ο ανακριτής που ενεργεί την τακτική ανάκριση. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο εισαγγελέας ή ο ανακριτής υποχρεούνται να εισαγάγουν το ζήτημα με σχετική αιτησή τους στο Συμβούλιο μέσα σε προθεσμία τριών (3) ημερών. Η ισχύς της διάταξης του Εισαγγελέα ή του ανακριτή για την άρση παύει αυτοδικαίως με τη λήξη της τριήμερης αυτής προθεσμίας ή, αν το ζήτημα εισαχθεί εμπροθέσμως, από την έκδοση της σχετικής διάταξης του Συμβουλίου.

7. Στις περιπτώσεις εγκλημάτων που υπάγονται στην αρμοδιότητα των στρατιωτικών δικαστηρίων την άρση του απορρήτου επιβάλλει, με απόφασή του, το δικαστικό συμβούλιο του καθ' ύλην και κατά τόπο αρμοδίου στρατιωτικού δικαστηρίου μετά από αίτηση του ασκούντος την ποινική δίωξη ή του ανακριτή που ενεργεί τακτική ανάκριση.

Συμπληρωματικά αναφέρω ότι βάσει της OΔΗΓΙΑΣ 2006/24/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑÏΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 15ης Μαρτίου 2006 για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ το Διαδίκτυο σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) & η οποία έχει υπερνομοθετική ισχύ δηλαδή δεν μπορεί να ανατραπεί με νόμο της Βουλής κράτους μέλους της ΕΕ θεωρείται μέσο επικοινωνίας & όχι Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) Ως εκ τούτου δεν μπορεί να επιβληθεί οποιοσδήποτε περιορισμός υφίσταται στην άσκηση της ελευθερίας του τύπου (αυτόφωρο ύστερα από υποβολή έγκλησης-μήνυσης & άσκηση αγωγής περί τύπου από πρόσωπα, που θεωρούν, ότι διαπομπεύονται δημόσια από τα ΜΜΕ) ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΟΧΙ ΜΜΕ.

Η πρόσκληση απευθύνεται σε Διαδικτυακά ΜΜΕ & όχι σε προσωπικά ιστολόγια (blogs)

Η νομολογία έχει ήδη κάνει διάκριση, ότι το blog δεν υπάγεται στον ηλεκτρονικό τύπο, στον οποίο υπάγονται οι ιστοσελίδες των ΜΜΕ.

Αναγνωρίζει μεν το δικαίωμα όποιου προσβάλλεται να ασκεί αγωγή, αλλά στην περίπτωση του blog απαιτείται η διαδικασία που ορίζει ο νόμος περί άρσεως του απορρήτου (δηλαδή σημείωμα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ταυτοποίησης του ιστολόγου) για την οποία όμως πρέπει να δώσει το ok η Εισαγγελία, η οποία εν τούτοις δεν μπορεί να μπει στη διαδικασία να το κάνει, εφόσον δεν έχει ασκηθεί έγκληση-μήνυση από το θιγέντα & υπό τους περιορισμούς του νόμου.

Σας επισυνάπτω την Ευρωπαϊκή Οδηγία & σας παραθέτω τη νομολογία, όπου πολιτικό δικαστήριο απέρριψε την αγωγή κατά blogger, διότι δεν περιελάμβανε το σημείωμα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, μια διαδικασία όμως ποινική αποκλειστικά, απορρίπτοντας στην ουσία την εξέταση αγωγών αποζημιώσεως κατά bloggers από τα πολιτικά δικαστήρια:

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Δικαστήριο:	ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
Τόπος:	ΡΟΔΟΠΗΣ - ΚΟΜ.
Αριθ. Απόφασης:	44
Ετος:	2008

---

Περίληψη Αστική ευθύνη του τύπου - Ευθύνη του ιδιοκτήτη εντύπου - Προσβολή προσωπικότητας - Ιστολόγιο (blog) - Εγγραφες δηλώσεις - Απόδειξη -. Ισχύς της ευθύνης του ιδιοκτήτη εντύπου και προκειμένου περί ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και εκπομπών. Ειδική διαδικασία για την εκδίκαση των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές πεδίο εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας κρίσιμη μόνον η εκδήλωση της ζημιογόνου συμπεριφοράς μέσω εντύπου ή ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής, ανεξάρτητα από τη δημοσιογραφική ή επαγγελματική ιδιότητα του υπαιτίου. Διαδραστικό μέσο επικοινωνίας αόριστου αριθμού προσώπων - αναγνωστών, που καθορίζουν το περιεχόμενο του ιστολογίου διάκριση ιστολογίου από ιστοσελίδα που διατηρεί μέσο ενημερώσεως στο διαδίκτυο, το περιεχόμενο της οποίας καθορίζεται αποκλειστικά από τον κύριο και τους δημοσιογράφους του μέσου τα ιστολόγια δεν υπάγονται στην έννοια του «ηλεκτρονικού τύπου», ο οποίος αφορά στις ιοτοσελίδες των ήδη υπαρχόντων μέσων ενημερώσεως αναλογική εφαρμογή της νομοθεσίας για τον τύπο στην περίπτωση του ιστολογίου. Η εταιρία που φιλοξενεί το ιστολόγιο στον χώρο της στον παγκόσμιο ιστό δεν θεωρείται, αναλογικά, ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής συντάξεως ή συντάκτης του εντύπου, μέσω του οποίου εκδηλώθηκε η ζημιογόνος συμπεριφορά. Έγγραφες δηλώσεις, που συντάχθηκαν ενόψει ορισμένης δίκης, δεν λαμβάνονται υπ' όψιν, αν δεν έχουν περιβληθεί τον τύπο της ένορκης βεβαιώσεως. Απόδειξη της ιδιότητας ορισμένου προσώπου ως κατόχου - διαχειριστή ορισμένου ιστολογίου.

---

Κείμενο Απόφασης

ΜονΠρΡοδόπ 44/2008 Κατά τη διάταξη της παρ. 1 του μοναδικού άρθρου του ν. 1178/1981 «περί αστικής ευθύνης του τύπου», ο ιδιοκτήτης κάθε εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που προξενήθηκαν υπαίτια με δημοσίευμα που θίγει την τιμή ή την υπόληψη παντός προσώπου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 του ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 γνώση ή υπαίτια άγνοια συντρέχει στο πρόσωπο του συντάκτη του δημοσιεύματος ή, εάν αυτός είναι άγνωστος, στον εκδότη ή το διευθυντή συντάξεως του εντύπου. Εξάλλου, με το άρθρο 4 παρ. 10 ν. 2328/1995 «νομικό καθεστώς της ιδιωτικής τηλεόρασης και της τοπικής ραδιοφωνίας...», ορίστηκε ότι στο μοναδικό άρθρο του ν. 1178/1981, όπως ισχύει, υπάγονται και οι τηλεοπτικοί και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και στα κατά το άρθρο αυτό «δημοσιεύματα» περιλαμβάνονται και οι τηλεοπτικές και οι ραδιοφωνικές εκπομπές. Προκειμένου για τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, ως «εκδότης» νοείται ο νόμιμος ή οι περισσότεροι νόμιμοι εκπρόσωποι της αδειούχου εταιρίας, ως «διευθυντής» νοείται ο υπεύθυνος προγράμματος και προκειμένου για ειδησεογραφικές εκπομπές ο διευθυντής του τμήματος ειδήσεων, ως «συντάκτης» δε του δημοσιεύματος νοείται ο παραγωγός ή ο δημοσιογραφικός υπεύθυνος ή ο δημοσιογράφος συντονιστής ή παρουσιαστής της εκπομπής, αναλόγως του είδους και της δομής της (ΑΠ 195/2007, Ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων Νόμος). Περαιτέρω, με το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ καθιερώνεται ειδική διαδικασία εκδίκασης των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου αυτού, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 671 παρ. 1-3, 672 και 673-676 ΚΠολΔ δικάζονται από το καθ' ύλην αρμόδιο δικαστήριο όλες οι διαφορές που αφορούν σε αποζημιώσεις οποιαδήποτε μορφής περιουσιακής ζημίας ή ηθικής βλάβης που προκλήθηκε δια του τύπου ή με ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές και οι συναφείς προς αυτές αξιώσεις προστασίας της προσωπικότητας των προσβληθέντων. Από την ευρύτητα της διατύπωσης του άρθρου 681Δ παρ. 1 ΚΠολΔ συνάγεται ότι στην ενλόγω ειδική διαδικασία υπάγονται όλες οι αγωγές που αποσκοπούν στην αποκατάσταση κάθε περιουσιακής ζημίας ή στην ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, καθώς και οι κάθε μορφής αξιώσεις προστασίας των προσώπων των οποίων η περιουσία ή η προσωπικότητα προσεβλήθη από δημοσίευμα ή τηλεοπτική ή ραδιοφωνική εκπομπή του έντυπου ή ηλεκτρονικού τύπου, ασχέτως της ιδιότητας του εναγομένου, ο οποίος, του νόμου μη διακρίνοντας, μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο, του οποίου η συμπεριφορά προσέβαλε την προσωπικότητα του ενάγοντος (ΑΠ 1900/2006, ΕφΠειρ 914/2005, Ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων Νόμος, Εφθρ 78/2003, ΕλλΔνη 2006.296). Σημειωτέον ότι ούτε ο ν. 1178/1981 ούτε το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ αναφέρουν τον όρο «δημοσιογράφος» ή παράγωγα αυτού και επομένως για την υπαγωγή ορισμένης συμπεριφοράς στις ανωτέρω διατάξεις απαιτείται μόνον η εκδήλωση της ζημιογόνου συμπεριφοράς μέσω εντύπου, ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής εκπομπής ως πραγματικού γεγονότος και όχι η συνδρομή επιπλέον στοιχείων, όπως η επίσημη πιστοποίηση της επαγγελματικής ιδιότητας του δημοσιογράφου με τίτλο σπουδών ή συμμετοχή σε οικεία συνδικαλιστική οργάνωση. Σε σχέση με το ζήτημα, εάν τα ιστολογία του διαδικτύου, τα οποία είναι περισσότερο γνωστά με τον όρο της αγγλικής γλώσσας blogs, συνιστούν έντυπα ή εκπομπές υπαγόμενες στις ανωτέρω διατάξεις και έτσι οι αγωγές για αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας, ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και γενικώς παροχής έννομης προστασίας στα προσβληθέντα από το περιεχόμενο τους πρόσωπα υπάγονται εξ απόψεως ουσιαστικού δικαίου στο πεδίο του ν. 1178/1981 και εκδικάζονται κατά την ειδική διαδικασία που καθιερώνεται με το άρθρο 681Δ ΚΠΔ, σημειωτέα είναι τα ακόλουθα: Το ιστολόγιο είναι μια τεχνική εφαρμογή στον παγκόσμιο ιστό (worldwide web) και ειδικότερα μία ιστοσελίδα εν είδει προσωπικού ημερολογίου, ο κάτοχος - διαχειριστής του οποίου (blogger) καταγράφει και ανακοινώνει τις απόψεις του για διάφορα ζητήματα που αυτός επιλέγει. Είναι δημοσίως προσιτό θεωρητικά σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου, οι οποίοι, ανταποκρινόμενοι στα ερεθίσματα που λαμβάνουν από την ανάγνωση των απόψεων του κατόχου - διαχειριστή του ιστολογίου, δύνανται να απαντήσουν στις απόψεις του γράφοντος και ανακοινώνοντας στο ίδιο ιστολογία τα δικά τους σχόλια, τα οποία είναι επίσης αναγνώσιμα. Ο κάτοχος - διαχειριστής έχει την τελική δυνατότητα με τη χρήση στοιχείων πρόσβασης να επιλέγει τους αναγνώστες του ιστολογίου του και ακόμη να αποφασίζει αυτός, εάν και ποιοι από τους αναγνώστες επιτρέπεται να ανακοινώσουν τα δικά τους σχόλια σε αυτό. Επομένως το ιστολόγιο είναι διαδραστικό μέσο επικοινωνίας αόριστου αριθμού προσώπων και στο σημείο αυτό διαφέρει από τις ιστοσελίδες που διατηρούν τα μέσα ενημέρωσης στο διαδίκτυο, διότι η διαμόρφωση του περιεχομένου του δεν αποφασίζεται μόνον από τον κύριο και τους δημοσιογράφους του μέσου ενημέρωσης αλλά από όλους τους χρήστες του διαδικτύου οι οποίοι είναι αναγνώστες του ιστολογίου. Τα ιστολογία ως προϊόντα της εξέλιξης της τεχνολογίας της πληροφορικής εμφανίστηκαν αρχικά ως ιστοσελίδες για πρόσωπα με κοινά ενδιαφέροντα και μετεξελίχθηκαν σε ευρείς χώρους ανταλλαγής ιδεών ενίοτε με μεγάλη επιρροή αναλόγως της θεματολογίας και του μεγέθους του αναγνωστικού κοινού τους. Οι ανακοινώσεις των ιστολογιών αναφέρονται σε ζητήματα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής, αθλητικής και εν γένει επικαιρότητας και οι γραπτές συζητήσεις που διεξάγονται σε αυτά έχουν δημόσιο χαρακτήρα, δηλαδή τα ιστολογία παρέχουν ενημέρωση και επικοινωνία ηλεκτρονικής μορφής. Το γεγονός ότι ο κάτοχος - διαχειριστής του ιστολογίου δεν υποχρεούται να χρησιμοποιεί τα αληθινά στοιχεία του αλλά δύναται να εμφανίζεται στους αναγνώστες του χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, ούτως ώστε κανείς από τους επισκεπτόμενους το ιστολόγιο του να μη γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα, δεν αναιρεί το χαρακτηρισμό του ιστολογίου ως ηλεκτρονικού εντύπου, διότι άλλωστε και στα γραπτά έντυπα παραδοσιακής μορφής είναι συνήθης η αρθρογραφία με ψευδώνυμο. Τόσο ο ν. 1178/1981, όπως ισχύει, όσο και το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ δεν ρυθμίζουν την εξ απόψεως ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου, αντίστοιχα, μεταχείριση των νέων μορφών ενημέρωσης που δημιουργήθηκαν λόγω των τεχνολογικών δυνατοτήτων του παγκοσμίου ιστού και του διαδικτύου. Η γραμματική διατύπωση των προαναφερθεισών διατάξεων των δύο νομοθετημάτων δεν προσφέρει το θεσμικό πλαίσιο υπαγωγής των ιστολογιών σε αυτές. Ειδικότερα, η νομολογία χρησιμοποίησε επανειλημμένως τον όρο «ηλεκτρονικός τύπος» (ΕφΠειρ 914/2005, ό.π., Εφθρ 78/2003, ό.π., ΕφΔυτΜακ 44/2001, Αρμ 2002.1202), πλην όμως από τη συνεκτίμηση των πραγματικών περιστατικών των συγκεκριμένων υποθέσεων και, το χρόνο έκδοσης των αποφάσεων, κατά τον οποίον τα σχετικά με τα ιστολογία ζητήματα δεν είχαν ακόμη αχθεί προς επίλυση ενώπιον των δικαστηρίων, συνάγεται ότι ο όρος «ηλεκτρονικός τύπος» έχει μέχρι τώρα χρησιμοποιηθεί από τη νομολογία αδιακρίτως κατ' αντιδιαστολή προς το γραπτό τύπο, για να χαρακτηρίσει τα πιο σύγχρονα μέσα ενημέρωσης και ιδίως την τηλεόραση και, συνεπώς, δεν μπορούν να υπαχθούν σε αυτόν τα ιστολογία παρά μόνον η διαδικτυακή μορφή των ήδη υπαρχόντων μέσων ενημέρωσης, δηλαδή οι ιστοσελίδες των εφημερίδων, των περιοδικών, των ραδιοφωνικών και των τηλεοπτικών σταθμών. Ελλείψει νομοθετικής ρύθμισης και νομολογιακής επίλυσης του υπό έρευνα ζητήματος, η αντιμετώπιση του ανα-φυέντος κενού νόμου επιτυγχάνεται με αναλογική εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας τόσο σε επίπεδο ουσιαστικού όσο και σε επίπεδο δικονομικού δικαίου (ΕφΑΘ 8962/2006, ΕλλΔνη 2006.1515, Π. Κορνηλάκη, Διαδίκτυο και αστικό δίκαιο, Αρμ. 2007.993). Η αναλογική εφαρμογή του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου δεν είναι δυνατό να εμποδιστεί από το γεγονός ότι στο ιστολόγιο δεν υπάρχει η συνήθης ιεραρχική δομή οργάνωσης που απαντάται στα παραδοσιακά έντυπα, δηλαδή δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής, συντάκτης ούτε απαντώνται τα αντίστοιχα πρόσωπα που προβλέπει ο ν. 1178/1981 για τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, διότι για να προσδοθεί σε ένα υλικό μέσο ο χαρακτηρισμός του μέσου ενημέρωσης δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη όλων των ανωτέρω προσώπων. Στην περίπτωση του ιστολογίου υπάρχει ο κάτοχος - διαχειριστής, ο οποίος μπορεί να ταυτίζεται ή όχι με το συντάκτη ορισμένου δημοσιεύματος, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, στα ιστολογία ανακοινώσεις συντάσσουν και οι αναγνώστες τους. Τέλος, στο άρθρο 14 π.δ. 131/2003, με το οποίο ενσωματώθηκε στο ημεδαπό δίκαιο η οδηγία 2000/31 για το ηλεκτρονικό εμπόριο και την κοινωνία της πληροφορίας, ορίζεται ότι οι φορείς παροχής υπηρεσιών στην κοινωνία της πληροφορίας δεν έχουν υποχρέωση γενικού ελέγχου των πληροφοριών που αποθηκεύουν ή μεταδίδουν. Από το συνδυασμό των άρθρων 11 και 14 αυτού του π.δ. συνάγεται ότι η εταιρία που φιλοξενεί σε δικό της χώρο στον παγκόσμιο ιστό το ιστολό-γιο δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί, κατ' αναλογική ερμηνεία του μοναδικού άρθρου του ν. 1178/1981 ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής σύνταξης ή συντάκτης του εντύπου, διότι δεν αποτελεί την αφετηρία της μετάδοσης των πληροφοριών, δεν επιλέγει τον αποδέκτη της μετάδοσης, δεν επιλέγει ούτε τροποποιεί τις μεταδιδόμενες πληροφορίες. Αντιθέτως, ο ρόλος της είναι να παρέχει στους ενδιαφερόμενους χώρο για τη δημιουργία και ενίοτε τεχνικές υποδείξεις για το σχεδιασμό του ιστολογίου τους. Στην προκείμενη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή ο ενάγων ιστορεί ότι ο εναγόμενος είναι κάτοχος της ιστοσελίδας με την επωνυμία http://www.....blogspot.com/ στο διαδίκτυο, όπως αυτή η επωνυμία διορθώθηκε παραδεκτώς αναφορικά με την ακριβή σειρά των χαρακτήρων της με δήλωση των πληρεξουσίων δικηγόρων του, η οποία καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα δίκη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του δικαστηρίου αυτού, μέσω δε αυτής της ιστοσελίδας διατηρεί ηλεκτρονική διαδικτυακή εφημερίδα, στην οποία την 3.5.2007 δημοσίευσε τα αναληθή γεγονότα και τις δυσφημιστικές λέξεις και φράσεις που αναφέρονται στο πρόσωπο του κατά τα εκτενώς αναφερόμενα στο αγωγικό δικόγραφο. Εκθέτει ότι με τη δημοσίευση τους ο εναγόμενος προσέβαλε την προσωπικότητα του και ειδικότερα την τιμή και την υπόληψη του, προκαλώντας του ηθική βλάβη για τους επίσης αναφερόμενους στην αγωγή λόγους και ισχυρίζεται ότι είναι πολύ πιθανή η επανάληψη της προσβολής στο μέλλον με την καταχώρηση του περιεχομένου του δημοσιεύματος σε άλλους διαδικτυακούς τόπους, λόγω των τεχνικών δυνατοτήτων που προσφέρει το διαδίκτυο. Για τους ανωτέρω λόγους ζητάει να γίνει δεκτή η αγωγή του, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της προκληθείσας ηθικής βλάβης το χρηματικό ποσόν των 58.694,96 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, να διαταχθεί η άρση της προσβολής με τη διαγραφή του επίμαχου δημοσιεύματος και η παράλειψη της στο μέλλον, να απαγγελθεί προσωπική κράτηση δύο μηνών για την περίπτωση μη συμμόρφωσης του με το διατακτικό της απόφασης και να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, ως καθ' ύλην και κατά τόπον αρμοδίου (άρθρα 14 παρ. 2 και 22 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία που θεσπίζεται με το άρθρο 681Δ ΚΠολΔ, αναλόγως εφαρμοζομένου, είναι ορισμένη ενώ απορριπτέος είναι ο ισχυρισμός του εναγομένου για έλλειψη παθητικής νομιμοποίησης, διότι στο αγωγικό δικόγραφο με σαφήνεια ο εναγόμενος φέρεται ως κάτοχος - διαχειριστής της επίδικης ιστοσελίδας και συντάκτης του επιλήψιμου δημοσιεύματος και επομένως η αγωγή ορθώς στρέφεται κατ' αυτού, η δε μη απόδειξη των ανωτέρω πραγματικών γεγονότων άπτεται της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής και όχι της παθητικής νομιμοποίησης του. Τυγχάνει νομικά βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299, 346, 914, 920, 932 ΑΚ, 361-363 ΠΚ, του μοναδικού άρθρου του ν. 1178/1981, όπως ισχύει, 947 παρ. 1 και 176 ΚΠολΔ και δεδομένου ότι κατεβλήθη για το αντικείμενο της το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα επ' αυτού ποσοστά υπέρ του Τ.Ν. και του ΤΑΧ.ΔΙΚ (υπ' αρ. 5810/13.6.2008 διπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Κομοτηνής και 1164354/13.6.2008 γραμμάτιο είσπραξης Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος), πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της. Ο εναγόμενος αφενός αρνείται αιτιολογημένα την αγωγή και αφετέρου ζητάει τη διενέργεια τεχνικής πραγματογνωμοσύνης στη φορητή συσκευή ηλεκτρονικού υπολογιστή του με στοιχεία ACER 2490 TravelMate 290 LMi και με σειριακό αριθμό FCC IDQ GKRWM3B..., προκειμένου να διαπιστωθεί εάν κατά τον κρίσιμο χρόνο διέθετε πρόσβαση στο διαδίκτυο και εάν το επίμαχο δημοσίευμα συντάχθηκε στο δικό του ηλεκτρονικό υπολογιστή και απεστάλη από αυτόν στο ιστολογία, στο οποίο δημοσιεύθηκε. Το αίτημα αυτό είναι νομικά βάσιμο, στηριζόμενο στο άρθρο 368 παρ. 1 ΚΠολΔ και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα του. Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, που λήφθηκαν νομίμως στο ακροατήριο και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του δικαστηρίου αυτού και από την ανάγνωση όλων ανεξαιρέτως των μετ' επικλήσεως προσκομισθέντων από τους διαδίκους εγγράφων πλην των εγγράφων δηλώσεων της Β. Μ., της Μ. Ν., του Γ. Σ. και του Κ. Μ. με ημερομηνίες 13.6.2008, 17.6.2008, 14.6.2008 και 12.6.2008, αντίστοιχα, διότι, ενώ από τις ημερομηνίες σύνταξης τους αποδεικνύεται ότι συντάχθηκαν με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα δίκη, προσκομίστηκαν κατά παράβαση του άρθρου 671 παρ. 1 ΚΠολΔ, δηλαδή δεν περιβλήθηκαν τον τύπο της ένορκης βεβαίωσης και συνεπώς δεν επιτρέπεται να ληφθούν υπ' όψιν ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 2030/2006, ΑΠ 1056/2005, Ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων Νόμος, ΑΠ 631/2004, ΕλλΔνη 2006.106) αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά γεγονότα: Ο ενάγων είναι δημοσιογράφος και ειδικότερα διευθυντής σύνταξης του περιοδικού με την επωνυμία «Μ.», που εκδίδεται στην Καβάλα, συνεργάτης της εφημερίδας «Χ» που εκδίδεται στην Κομοτηνή, πρώην υπάλληλος του γραφείου Τύπου της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και επικεφαλής του γραφείου Τύπου του βουλευτή του νομού Ροδόπης και Υπουργού Ε, Σ. Λόγω των ανωτέρω ασχολιών του είναι επαγγελματικά εγκατεστημένος τόσο στην Κομοτηνή όσο και στην Καβάλα και είναι γνωστός στο δημοσιογραφικό και πολιτικό κόσμο της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Παρουσιάζει δυσχέρεια βάδισης λόγω δυσπλασίας του αριστερού ισχίου με οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις και για το λόγο αυτόν την 17.11.1999 είχε κριθεί ανάπηρος κατά ποσοστό 50% για δύο έτη από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων Καβάλας. Επίσης, αποδείχθηκε ότι στον παγκόσμιο ιστό υπάρχει ιστολογία με την επωνυμία http://.....blogspot.com/, στο οποίοι δημοσιεύονται κείμενα σχετιζόμενα ιδίως με την πολιτική σκηνή του νομού Ροδόπης αλλά και του ευρύτερου πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Οι δημοσιεύσεις αυτές γίνονται υπό τον τίτλο «Piazza Del Popolo» με υπότιτλο τις φράσεις «Αντιπολίτευση και από το διαδίκτυο - μία πρόταση ηλεκτρονικής κουλτούρας». Την 3.5.2007 δημοσιεύθηκε σε αυτό το ιστολογία κείμενο με αρνητικού χαρακτήρα αναφορές στο πρόσωπο του ενάγοντος. Ειδικότερα ο τίτλος του κειμένου είναι «Ο κουτσός και ο χαζός τον πρώτο χρόνο χαίρονται», ενώ στην τέταρτη σειρά του κειμένου διευκρινίζεται ότι το κείμενο αφορά στον ενάγοντα με αναφορά του ονοματεπωνύμου του. Ο ενάγων χαρακτηρίζεται υπεύθυνος του γραφείου τύπου του Δημάρχου Κομοτηνής Δ. Κ. Επιπλέον, αναφέρεται ότι στο παρελθόν είχε διωχθεί κακήν κακώς από την πόλη καταγωγής του, την Καβάλα και βρίσκει ευκαιριακά επαγγελματική στέγη στην Κομοτηνή. Επίσης, στο ίδιο κείμενο υπάρχει η φράση «με εκφράσεις σε διάσπαρτες μέσα στο περιοδικό στήλες του τύπου λαμόγια, ξεφτίλα, λάσπη, λύματα καταλαβαίνει κανείς τη δημοσιογραφική του δεοντολογία». Τέλος, το κείμενο κλείνει με την πρόταση «Έτσι κι αλλιώς ο κουτσός και ο χαζός τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Αναφορικά με την αξιολόγηση των ανωτέρω επίμαχων χωρίων του δημοσιευθέντος κειμένου αποδείχθηκε ότι ο τίτλος του, δηλαδή η φράση «Ο κουτσός και ο χαζός τον πρώτο χρόνο χαίρονται», η οποία αποτελεί και την κατακλείδα του κειμένου, συνιστά προσβλητική φράση για τον ενάγοντα, διότι με τη χρήση της λέξης κουτσός επιδιώκεται η υποτίμηση του με αναφορά στην προαναφερθείσα σωματική πάθηση του. Ο συντάκτης του κειμένου υπενθυμίζει στους αναγνώστες του τη χωλότητα του ενάγοντος, για να ενισχύσει τα επιχειρήματα του στην αντιπαράθεση με αυτόν. Πρόκειται για παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος, διότι προβάλλεται ως όνειδος η σωματική αναπηρία του και επιχειρείται να μειωθεί η αξία της προσωπικότητας του, επειδή είναι ασθενής. Η χρήση της λέξης χαζός αμέσως μετά από τη λέξη κουτσός στοχεύει στη δημιουργία της εντύπωσης ότι πρόκειται για πρόσωπο όχι μόνο με σωματικά αλλά και με πνευματικά προβλήματα, δηλαδή επιτείνει την ήδη επιχειρηθείσα να δημιουργηθεί εντύπωση ότι ο ενάγων είναι πρόσωπο μειωμένων ικανοτήτων και ότι η κατάσταση αυτή οφείλεται στη σωματική και πνευματική του ανεπάρκεια. Επομένως, η χρήση της λέξης χαζός συνιστά επίσης παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος. Το γεγονός ότι η προαναφερθείσα πρόταση αναγράφεται και στο τέλος του κειμένου και μάλιστα οι δύο επίμαχες λέξεις με κεφαλαία γράμματα ενισχύει το συμπέρασμα ότι ο συντάκτης του κειμένου επιδιώκει να υπενθυμίσει στους αναγνώστες του με έμφαση ότι ο ενάγων είναι πρόσωπο μειωμένης ψυχοσωματικής υγείας. Σε ό,τι αφορά στο χαρακτηρισμό του ενάγοντος ως υπευθύνου του γραφείου τύπου του Δημάρχου Κομοτηνής Δ. Κ., αποδείχθηκε ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις δημοτικές εκλογές του έτους 2006 υπήρξε συνεργασία του ενάγοντος με τον τότε υποψήφιο δήμαρχο Κομοτηνής Δ. Κ. Τη συνεργασία αυτή αναφέρει η εφημερίδα «Χ» την 24.10.2006 στη στήλη Μικροκομοτηναίικα, στην οποία τον κατονομάζει επιστάτη της επικοινωνιακής ομάδας του Δ. Κ. ’λλωστε ο ίδιος ο ενάγων, σε συνέντευξη του στην ίδια εφημερίδα την 4.5.2007, δέχθηκε ότι βοήθησε στην εκλογή του Δ. Κ. στο Δήμο Κομοτηνής. Η συνεργασία αυτή δεν συνιστά παράνομη δραστηριότητα και από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν αποδείχθηκε οτιδήποτε επιλήψιμο σε σχέση με αυτήν. Επομένως ο χαρακτηρισμός του ενάγοντος ως υπευθύνου του γραφείου Τύπου του Δημάρχου Κομοτηνής, ακόμη και αν δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, διότι ο ενάγων δεν ανέλαβε αυτή τη θέση μετά από την εκλογή του Δ. Κ. στη θέση του δημάρχου, δεν είναι προσβλητικός γι' αυτόν. Το τρίτο επίμαχο χωρίο του κειμένου είναι η αναφορά ότι ο ενάγων στο παρελθόν είχε διωχθεί κακήν κακώς από την πόλη καταγωγής του, την Καβάλα και βρίσκει ευκαιριακά επαγγελματική στέγη στην Κομοτηνή. Αποδείχθηκε ότι ποτέ ν συνέβη αυτό το γεγονός, αλλά ότι ο ενάγων λόγω των επαγγελματιών του ασχολιών είναι εγκατεστημένος εν μέρει στην Καβάλα και εν μέρει στην Κομοτηνή. Συνεχίζει να εργάζεται στην Καβάλα ως διευθυντής σύνταξης του περιοδικού με την επωνυμία «Μ», που εκδίδει εκεί η σύζυγος του Κ. Α... Η εμφάνιση του στο δημοσίευμα του ιστολογίου ως διωχθέντος από την τοπική κοινωνία της Καβάλας, με συνέπεια να εξαναγκασθεί να αναζητήσει ευκαιριακή απασχόληση στην Κομοτηνή, δημιουργεί γι' αυτόν την εντύπωση ότι πρόκειται για αποτυχημένο επαγγελματία με συμπεριφορά αντίθετη προς τα κρατούντα κοινωνικά πρότυπα, ώστε να μην είναι ανεκτός ούτε από την τοπική κοινωνία, από την οποία προέρχεται. Η δημοσίευση αυτού του ψευδούς γεγονότος στο ανωτέρω ιστολογία συνιστά συκοφαντική δυσφήμηση του ενάγοντος. Το τελευταίο επίμαχο χωρίο σχετίζεται με την αμφισβήτηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας του ενάγοντος λόγω της εκ μέρους του χρήσης των λέξεων «λαμόγια», «ξεφτίλα», «λάσπη» και «λύματα» σε διάφορες στήλες του περιοδικού «Μ», τεύχος 155 (Ιανουάριος - Μάρτιος 2007). Δεδομένου ότι η αμφισβήτηση είναι συχνά βασικό στοιχείο του δημόσιου λόγου δικαιολογείται στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης ιδεών που διεξάγεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης η οξεία κριτική και ειδικότερα η αμφισβήτηση της επαγγελματικής δεοντολογίας ορισμένων προσώπων. Στην προκείμενη περίπτωση ο συντάκτης του κειμένου, ερειδόμενος στη χρήση των τεσσάρων υβριστικών λέξεων «λαμόγια», «ξεφτίλα», «λάσπη» και «λύματα» εκ μέρους του ενάγοντος για μη κατονομαζόμενα πρόσωπα ηττηθέντος εκλογικού συνδυασμού στις τοπικές εκλογές του μηνός Οκτωβρίου του έτους 2006, αμφισβητεί δημοσίως τη δημοσιογραφική δεοντολογία του ενάγοντος. Πρόκειται για δυσμενή κρίση για την επαγγελματική εργασία του ενάγοντος, διατυπωμένη με απόλυτο και παραστατικό τρόπο, η οποία όμως δεν φτάνει έως το σημείο της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας του, διότι από τον τρόπο εκφοράς της δεν αποδείχθηκε σκοπός δυσφήμησης του (άρθρο 367 παρ. 1α' ΠΚ). Καταληκτικά, εντοπίζεται προσβλητικό για τον ενάγοντα περιεχόμενο στα δύο από τα τέσσερα επίμαχα χωρία, δηλαδή αφενός στο χαρακτήριζαν αυτόν ως κουτσό και χαζό και αφετέρου στο αναφερόμενο στον διωγμό του από την Καβάλα και στην αναζήτηση ευκαιριακής επαγγελματικής στέγης στην Κομοτηνή. Δεδομένου του προσβλητικού περιεχομένου τους, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το ιστολογία, ως εκ της ιδιότητας του, η οποία περιγράφηκε στην ανωτέρω νομική σκέψη, είναι προσιτό σε αόριστο αριθμό χρηστών του διαδικτύου, προκλήθηκε στον ενάγοντα ηθική βλάβη, η οποία χρήζει αποκατάστασης από τον κάτοχο - διαχειριστή του ιστολογίου και το συντάκτη του συγκεκριμένου κειμένου. Ως κάτοχος - διαχειριστής του ιστολογίου φέρεται ο εναγόμενος, διότι το επώνυμο του αποτελεί τμήμα της προαναφερθείσας επωνυμίας του ιστολογίου, ενώ στην κάτω δεξιά πλευρά του κειμένου το ονοματεπώνυμο του είναι αναγεγραμμένο στη θέση του επιλέγοντας τη μουσική του ιστολογίου. Η έλλειψη υπογραφής συντάκτη στο κείμενο δημιουργεί την πεποίθηση ότι ο κάτοχος - διαχειριστής του ιστολογίου έχει συντάξει το κείμενο. Εντούτους ο εναγόμενος αρνείται ότι διαθέτει πρόσβαση στο διαδίκτυο και συνεπώς ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με το ιστολογία και το συγκεκριμένο κείμενο, αποδίδει την ανάμιξη του στην παρούσα δίκη στο γεγονός ότι είναι υιός του πρώην Δημάρχου Κομοτηνής Α. Β. και ισχυρίζεται ότι άγνωστο σε αυτόν πρόσωπο δημιούργησε το ενλόγω ιστολογία χρησιμοποιώντας το δικό του επώνυμο. Οι εκτυπώσεις από διάφορες ιστοσελίδες, τις οποίες προσκομίζει ο ενάγων, από τις οποίες αποδεικνύεται αφενός ότι εντός του έτους 2007 δημιουργήθηκε άλλο ιστολογία με την επωνυμία http://www.piazzadelpopolo. blogspot.com/, στο οποίο επίσης δημοσιεύσει κείμενα ο εναγόμενος, και αφετέρου ότι το ονοματεπώνυμο του εναγομένου εντοπίζεται γενικώς στον παγκόσμιο ιστό με τη χρήση μηχανισμών αναζήτησης, δεν καταρρίπτουν τον ισχυρισμό του εναγομένου ότι δεν σχετίζεται με το επίμαχο ιστο-λόγιο, διότι δεν αποδεικνύουν εάν αυτός ή άλλο πρόσωπο έθεσε σε κυκλοφορία και χρήση τα στοιχεία του στον παγκόσμιο ιστό. Δηλαδή δεν αμφισβητείται η εμφάνιση των στοιχείων του εναγομένου στα δύο ανωτέρω ιστολογία αλλά η πραγματική σχέση του με αυτά, δεδομένου ότι ο κάτοχος -διαχειριστής ενός ιστολογίου δεν υποχρεούται να εμφανίζεται στο αναγνωστικό κοινό του με το αληθινό του όνομα, αλλά δύναται να χρησιμοποιεί ψευδώνυμο. Για τον ίδιο λόγο δεν είναι δυνατό να αξιοποιηθεί αποδεικτικά το δημοσίευμα της εφημερίδας «0. Α» της Πέμπτης, 19.4.2007, σελίδα 10 με τίτλο «Στον Παναγιώτη Ελη», εφόσον κάτω από αυτό δεν υπάρχει μόνον το όνομα του εναγομένου αλλά και η ένδειξη ότι το κείμενο προήλθε από το ανωτέρω ιστολογία με το επώνυμο του εναγομένου. Δηλαδή, η προέλευση του ανωτέρω κειμένου από το επίδικο ιστολογία δεν αποτελεί αξιόπιστο συνδετικό στοιχείο του ιστολογίου με τον εναγόμενο. Το περιεχόμενο της κατάθεσης του μάρτυρα αποδείξεως, ότι οι δημοσιογράφοι Μ., Μ. και Ν. του ανέφεραν ότι ο εναγόμενος συνέταξε το ενλόγω κείμενο δεν είναι δυνατό να οδηγήσει στην απόδειξη της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής, διότι γι' αυτούς τους δημοσιογράφους ισχύει επίσης το πέπλο της πιθανής χρήσης του επωνύμου του εναγομένου από άγνωστο πρόσωπο, το οποίο είναι ο πραγματικός κάτοχος - διαχειριστής του ιστολογίου και δεν αποδείχθηκε ότι χρησιμοποίησαν τεχνικά μέσα για την άρση του, ώστε να είναι αξιόπιστα όσα ανέφεραν στο μάρτυρα. Από την άλλη πλευρά το υπ' αρ. πρωτ. Φ225/32598/10.6.2008 έγγραφο της εθνικής επιτροπής τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων, με το οποίο η επιτροπή βεβαιώνει ότι ο εναγόμενος ουδέποτε κατέστη φορέας ονόματος χώρου (domain name) με την κατάληξη .gr δεν συνιστά πρόσφορο αποδεικτικό στοιχείο υπέρ του εναγομένου, διότι κανένα από τα δύο προαναφερθέντα ιστολογία δεν είναι ιστοσελίδα με τελική κατάληξη ονόματος .gr. Επίσης, δεν έχουν αποδεικτική αξία το φωτοαντίγραφο του λογαριασμού τηλεπικοινωνιακών τελών του εναγομένου που εξέδωσε ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος με ημερομηνία έκδοσης 1.6.2007, από τον οποίο αποδεικνύεται ότι δεν πραγματοποίησε κλήσεις μέσω διαδικτύου, και η υπ' αρ. πρωτ. 1900/11.6.2008 βεβαίωση του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, Τοπικό Υποκατάστημα Κομοτηνής, ότι ο εναγόμενος ήταν άνεργος κατά το έτος 2007, διότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν είναι απαραίτητο να έχει πραγματοποιηθεί από την οικία και ειδικά από την τηλεφωνική σύνδεση, για την οποία εκδόθηκε ο προσκομισθείς λογαριασμός τηλεπικοινωνιακών τελών, ή από το χώρο εργασίας του εναγομένου. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο να πραγματοποιήθηκε μέσω άλλης εταιρίας παροχής υπηρεσιών σύνδεσης διαδικτύου και όχι μέσω του ΟΤΕ και για το λόγο αυτό να μην εμφανίζονται οι σχετικές κλήσεις στον προσκομισθέντα λογαριασμό. Μετά ταύτα δεν είναι δυνατή η κατάληξη σε ασφαλές αποδεικτικό πόρισμα σχετικά με την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής, διότι αφενός η συστηματική αρθρογραφία του κατόχου - δανειστή του επίμαχου ιστολογίου και η συχνή και όχι σποραδική εμφάνιση του στον παγκόσμιο ιστό με το ονοματεπώνυμο του εναγομένου συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι πρόκειται για τον ίδιο τον εναγόμενο και όχι για άλλο πρόσωπο, όμως αφετέρου η αδυναμία να συνδεθεί με αποδεικτική ασφάλεια το ίδιο το πρόσωπο και όχι απλώς το όνομα του εναγομένου με το επίμαχο ιστολόγιο εμποδίζει το σχηματισμό πλήρους δικανικής πεποίθησης και συνεπώς την αποδοχή της αγωγής ως ουσιαστικά βάσιμης. Πρόκειται για κενό που παρουσιάστηκε κατά τη μελέτη της υπόθεσης και χρειάζεται συμπλήρωση (άρθρο 254 παρ. 1 ΚΠολΔ). Η συμπλήρωση αυτού του κενού πρέπει να γίνει με την προσκομιδή εγγράφου από το Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφάλειας θεσσαλονίκης, οδός Μοναστηρίου, αρ. 326, θεσσαλονίκη, στο οποίο θα περιέχονται τα στοιχεία του φυσικού προσώπου του, το οποίο είναι ο κάτοχος - διαχειριστής του ιστολογίου με την επωνυμία http://.....blogspot.com/. Η επιλογή της ανωτέρω αστυνομικής υπηρεσίας είναι επιβεβλημένη, διότι δεν υπάρχει εγγύτερη αστυνομική υπηρεσία, διαθέτουσα τμήμα εξιχνίασης αξιόποινων πράξεων που διαπράττονται μέσω του διαδικτύου. Αντίθετα, η διενέργεια της τεχνικής πραγματογνωμοσύνης που αιτήθηκε ο εναγόμενος να πραγματοποιηθεί επί του ρορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή του με στοιχεία ACER '490 TravelMate 290 LMi και με σειριακό αριθμό FCC ID: :KRWM3B..., δεν θα οδηγήσει στην εξακρίβωση της αλήθειας, διότι δε αποδείχθηκε ότι η ως άνω συσκευή ηλεκτρονικού υπολογιστή είναι η ίδια με αυτήν που κατείχε καθ' όλο χρόνο διαμόρφωσης του επίμαχου ιστολογίου έως και την 5.2007, οπότε και δημοσιεύθηκε το δυσφημιστικό για τον ίγοντα κείμενο, με συνέπεια να είναι αβέβαιο επί ποίου ακριβώς πραγματικού υλικού θα διεξαχθεί η αιτούμενη νίκη πραγματογνωμοσύνη. Περαιτέρω, ακόμη και αν η ανωτέρω συσκευή βρισκόταν στην κατοχή του εναγομένου, καθ' όλο τον ανωτέρω χρόνο, πρόκειται για μεγάλο χρονικό διάστημα και μάλιστα μεγαλύτερο του ενός έτους, κατά τη διάρκεια του οποίου ήταν δυνατή η διενέργεια τεχνικών επεμβάσεων σε αυτήν με σκοπό την εξαφάνιση των πιθανών επιβαρυντικών για τον εναγόμενο στοιχείων. Τέτοιες τεχνικές επεμβάσεις, τις οποίες η τεχνολογική πρόοδος κατέστησε εφικτές ακόμη και στους φορητούς υπολογιστές συνιστούν ενδεικτικά η αλλαγή της κάρτας μνήμης και του σκληρού δίσκου και με την πραγματοποίηση τους θα έχουν εξαφανιστεί τα τυχόν υπάρχοντα στοιχεία για τη δημιουργία ιστολογίου και την επίσκεψη ιστοσελίδων εκ μέρους του εναγομένου. Επομένως, λόγω των τεχνικών ιδιαιτεροτήτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η διενέργεια τεχνικής πραγματογνωμοσύνης επί του φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή του εναγομένου είναι εν προκειμένω απρόσφορη για την εξακρίβωση της αλήθειας και το σχετικό αίτημα ουσιαστικά αβάσιμο.

---

Πρόεδρος:	Γεώργιος Πλαγάκος.
Δικηγόροι:	Σ. Γιαλάογλου, Γ. Κυμπαρίδης - Π. Κουτσιανόπουλος
Λήμματα:	Αστική ευθύνη του τύπου ,Ευθύνη του ιδιοκτήτη εντύπου ,Προσβολή προσωπικότητας ,Ιστολόγιο (blog) ,Εγγραφες δηλώσεις ,Απόδειξη

---

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Δημοσίευση: ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΔΣΑ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ Ετος: 2009 Τόμος: 63 Σελ.: 406

---

ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

Α/Α	Νόμος	Αριθμός	Έτος	Αρθρο	Παράγραφος
1	« ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ »			914
2	« ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ »			920
3	« ΝΟΜΟΣ »	2328	1995	4
4	« ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ »			671
5	« ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ »			919
6	« ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ »			681Δ
7	« ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ »	131	2003	14

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Α/Α	Δημοσίευση	Έτος	Εκδότης	Συγγραφείς	Τίτλος	Τόμος	Σελίδα
1	ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ	2009		ΣΥΝΤΑΞΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ	ΣΗΜΕΙΩΣΗ	63	411

____________________________________________________________________________


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ


https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B-Mn9H1ovsL8YjNlOWY5ZWQtMTRiNy00YzZhLThlYjItMWI2ODU5OWY0NTk1&hl=en

πηγή:http://lalipouli.blogspot.com/2011/03/blogs_28.html

Με αφορμή την απαράδεκτη & παράνομη ενέργεια της εισαγγελείας & της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να στείλει προσκλήσεις για κατάθεση σε διαχειριστές blog μέσω email και για τη νομική μας ενημέρωση σχετικά με το δικαίωμά μας στην ελευθερία της έκφρασης του λόγου θέλουμε να πούμε δύο λόγια, ως προ το τι ισχύει στην Ελλάδα για την άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών και του διαδικτύου επομένως.

Είναι γεγονός ότι…με την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, πολύ λόγος έγινε με τη γνωμοδότηση Σανιδά και την αντίρρηση της Αρχής Επικοινωνιών κλπ.

Όπως είναι γνωστό για να μπορέσει να εντοπιστεί και να ταυτοποιηθεί κάποιος blogger, ο οποίος τυχόν υπέπεσε σε αδίκημα πρέπει να γίνει άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.

Τότε είναι αναγκαία φυσικά η προσφυγή στο άρθρο 19 του Συντάγματος το οποίο προβλέπει ότι μπορεί το απόρρητο να αρθεί με διάταξη της Δικαστικής Αρχής και μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας και για τη διερεύνηση «ιδιαίτερα σοβαρών αδικημάτων.

Προς εφαρμογή της διάταξης αυτής του Συντάγματος έχει εκδοθεί ο Νόμος 2225/1994, ο οποίος στο άρθρο 4, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί με τους Νόμους 3115/2003 και 3666/2008, ορίζει τα «ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα» για τα οποία μπορεί να αρθεί το απόρρητο.

Αυτά είναι ΜΟΝΟ τα ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ που αναλυτικά αναφέρονται εκεί και περιλαμβάνονται στα άρθρα 134, 135 παρ. 1, 2, 135Α, 137Α, 137Β, 138, 139, 140, 143, 144, 146, 148 παρ. 2, 150, 151, 157 παρ. 1, «159 παρ. 3″, 168 παρ. 1, 187 παρ. 1, 2, 207, 208 παρ. 1, «235 περ. β`, 236 περ. β`, 237 περιπτώσεις, β` των παραγράφων 1 και 2″ 264περ. β`, γ, 270, 272, 275 περ. β, 291 παρ. 1 εδ. β, γ, 299, 322, 324 παρ. 2, 3, «342 παρ. 1 και 2, 348, 348Α παρ. 3″374, 380, 385 του Ποινικού Κώδικα και που αφορούν αδικήματα σχετικά με την εσχάτη προδοσία, τα βασανιστήρια, την επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας, την εθνική ασφάλεια κλπ. και στα οποία δεν περιλαμβάνονται βέβαια τα πλημμελήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης ή της απλής δυσφήμησης και εξύβρισης.

Τελευταία έγινε μια προσπάθεια στη Βουλή να τροποποιηθεί ο Νόμος 2225/1994 και να προβλεφθεί ότι για ΟΛΑ τα ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ μπορεί να αρθεί το απόρρητο.
Τελικά όμως δεν πέρασε αυτή η διάταξη.

Επομένως για την άρση του απορρήτου στο διαδίκτυο (που ταυτίζεται με την άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών) ισχύει ότι και στην Google!

Επιτρέπεται μόνο για κακουργήματα!!

Βέβαια για μεγαλύτερη ασφάλεια ακόμη καλύτερη λύση είναι η φιλοξενία του blog σας σε domain με διεθνή κατάληξη (.com , .eu ) και σε server εκτός Ελλάδος. Όποιος θέλει συμβουλές για το θέμα θα χαρούμε να τον βοηθήσουμε.

Aυτό το άρθρο προέρχεται από το: S: ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ BLOGSAMYNIA http://amynias.blogspot.com/2011/03/blogs.html#ixzz1ITzWq1pv
Under Creative Commons License: Attribution