Η Ελλάδα σχεδόν απούσα και ο «Τσομπάνης» είναι… ΤούρκοςΤελικά ούτε ένα από τα κατεξοχήν ελληνικά προϊόντα δεν μπορούμε να πουλήσουμε στο εξωτερικό και ειδικότερα σε μια αγορά των ΗΠΑ η οποία «διψάει» κυριολεκτικά για… ελληνικό γιαούρτι. Η εταιρεία η οποία το 2007 είχε σχεδόν μηδενικές πωλήσεις και σήμερα έχει φτάσει στο επίπεδο του 1 δισ. $ πωλήσεων το ελληνικό γιαούρτι Τσοπάνης (Chobani) ανήκει σε… Τούρκο. Πρόκειται για τον 40χρονο Hamdi Ulukaya ο οποίος ήρθε στις ΗΠΑ το 1994 και κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να δημιουργήσει την τρίτη κατά σειρά εταιρεία σε πωλήσεις ελληνικού γιαουρτιού μετά από εταιρείες κολοσσούς όπως η Yopplair και η Dannon.
Η επιτυχία του «Τσομπάνη» στις ΗΠΑ είναι τέτοια που το προϊόν του έχει σημειώσει την εκρηκτικότερη άνοδο ανάμεσα σε όλα τα προϊόντα των super market στις ΗΠΑ ιστορικά.
Όλα τα προϊόντα δεν τιτλοφορούνται απλά ως γιαούρτι αλλά ως ελληνικό γιαούρτι καθώς εκεί είναι και η διαφορά, εξαιτίας της πιο παχύρευστης γεύσης του σε σχέση με τα άλλα. Το ελληνικό γιαούρτι είναι εδώ για να μείνει αναφέρει ο Todd Rosenbluth αναλυτής S&P Capital «Όλα για όλα το γιαούρτι αναδεικνύεται σε μια από τις μεγάλες επιτυχίες. Το μόνιμο ερώτημα για του για τους επενδυτές είναι σε ποια εταιρεία να επενδύσουν», συμπληρώνει.
Οι άλλες δύο κυριότερες εταιρίες που μονοπωλούν την αγορά του ελληνικού γιαουρτιού είναι η ευρωπαϊκή Danone η οποία έγινε αργότερα Dannon Greek και στη συνέχεια Oikos Organic Greek Yogurt (για να μοιάζει πιο ελληνικό) ή πιο απλά Oikos Yogurt και η αμερικανική General Mills στην οποία ανήκει η Yoplait. Μια μικρότερη εταιρεία η Hain Celestial προωθεί με πολύ καλά αποτελέσματα τη σειρά Greek Gods line.
Ανάμεσα σε όλες αυτές τις εταιρείες βρίσκεται και η μοναδική αμιγώς ελληνική εταιρεία – όπως αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ- η FAGE USA η οποία έχει εργοστάσιο παρασκευής γιαουρτιού στη βόρεια περιφέρεια της Νέας Υόρκης (upper state New York) περιοχή η οποία έχει γίνει η «Μέκκα» του ελληνικού γιαουρτιού, οι πωλήσεις της όμως ακόμη δεν έχουν σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία και όλα αυτά σε μια εκρηκτική αγορά, όπως αυτή του ελληνικού γιαουρτιού. Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2011 η ελληνική εταιρεία βρισκόταν στην έκτη θέση (βλ.τον πίνακα στο τέλος του άρθρου) από τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ελληνικού γιαουρτιού.
«Πρόκειται για ένα προϊόν έχοντας το προφίλ του Κέτσαπ στους Αμερικανούς καταναλωτές κερδίζοντας συνεχώς όλο και μεγαλύτερο μέρος στην προτίμησή τους. Είναι επίσης ένα προϊόν το οποίο εμφανίζεται να πουλά σταθερά ακόμη και σε μια κακή οικονομία» αναφέρει στην έκθεσή η S&P με τίτλο “Stock Up on Yogurt”.
Και φυσικά το ερώτημα που προκύπτει είναι η απουσία των ελληνικών εταιρειών από μια αγορά η οποία σημειώνει εκρηκτική άνοδο. Και όχι μια οποιαδήποτε αγορά αλλά αυτή των ΗΠΑ. Που είναι η περίφημη εξωστρέφεια που πρέπει να δείξουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, που είναι περίφημη ανάπτυξη για την οποία όλοι κόπτονται, όταν δεν είμαστε ικανοί να πουλήσουμε ούτε ένα ελληνικότατο προϊόν στο εξωτερικό και το κάνει πολύ καλά ένας 40χρονος Τούρκος και καλώς το κάνει βέβαια.
Και δεν μιλάμε για μια αγορά που πρέπει να επιβληθούμε σε προίόν που δεν υπάρχει παράδοση όπως λόγου χάρη το Ουίσκι αλλά για μια αγορά σε ένα κατεξοχήν ελληνικό προιόν που είναι πράκτικά “στρωμένη”. Αντι να την μονοπωλούν ελληνικές επιχειρήσεις την εκμεταλλεύονται άλλοι…
Να μην εκπλαγούμε ως λαός εάν αύριο έρθει ο “Τσομπάνης” ή ο OikosYogurt να έρθουν να πουλήσουν το γιαούρτι τους εδώ και εμείς να το προτιμήσουμε απο τα ελληνικά.
Υπάρχει άραγε ελπίδα για αυτόν τον τόπο;
